Het gitaarspel van Carlos Santana valt gemakkelijk te herkennen. De Mexicaanse gitarist gooit door zijn werk een mix van rock, blues en latin die maakt dat – in welk nummer hij ook meespeelt – je de gitarist herkent. Met zijn band staat hij sinds de jaren zestig aan de top. Hij speelde op Woodstock, maar maakte ook liedjes met hiphopartiesten als Nas en Wyclef Jean. Dinsdag 26 juni speelde Carlo met zijn band in het kader van zijn Divination tournee in de Amsterdame Ziggo Dome.

Santana gaat van start met een intro van het Woodstock festival. Meteen valt de hervonden energie van de muzikanten op. Er staan drie drummers op het podium en met het klassieke Woodstock nummer Soul Sacrifice staat het optreden gelijk als een huis. De drums stuwen de Afrikaanse ritmes onder de bluesrock op. De bandleden zijn heerlijk aan het jammen. Nagenoeg een instrumentaal eerste half uur van het optreden. In razend tempo jast Santana zijn klassiekers erdoor heen met onder meer onweerstaanbaar swingende versies van ‘Jin-go-lo-ba’ en ‘Evil Ways’. Alle muzikanten hebben er duidelijk plezier in.

Het is fijn om gewoon lekker uit je dak te gaan op de stevige bluesrock. Het vleugje latin stemt vrolijk, maar overheerst in de eerste helft van het optreden geen moment. Santana speelt de ene solo na de andere. Aangevuld met  bijdragen van keyboards en drums. De muzikanten voeren je terug naar het Woodstock tijdperk.

Daarna bouwt Santana het optreden verder op met enkele langzamere nummers. De latin eist meer de hoofdrol op. Langzaam bewegen wij van het Woodstockfestival naar de revival van de Santana carrière en het steviger rockwerk. Zelden hoor je Santana nog echte blues spelen. Als Carlos in het licht van de schijnwerper zachtjes zijn gitaar laat janken beleef je de blues mee. Even wens je dat de twee zangers echte blueszangers waren en niet van die ontzettend zuivere Latingasten.

Mooie momenten ontstaan gelukkig, wanneer deze ingrediënten samen komen. De emotionele  latinmeezinger Mona Lisa steekt daarmee met kop en schouder boven het optreden uit. Bovendien zorgen de zangers dat de hele zaal  overeind veert voor een hete finale.  Met Smooth, een dynamische interpretatie van Michael Jacksons Wanna Be Startin’ Somethin’ en het afsluitende Love, Peace and Happiness van Santana’s samenwerking met de legendarische Isley Brothers op het album Power of Peace blijft de zeventig-jarige gitaarvirtuoos het publiek verrassen.

www.podiuminfo.nl

(Karst Jaarsma)