Er komen zoveel albums uit dat het onontkoombaar is iets over het hoofd te zien. En ik krijg ook niet alles fysiek of digitaal opgestuurd. Je moet toch zelf ook op zoek over het wereldwijde net. Via facebook werd mijn nieuwsgierigheid gewekt door distributeur Konkurrent voor het nieuwe werk van de Amsterdamse zangeres Robin  Kester. Uitgebracht op cd of oranje vinyl door het nieuwe label At Ease van Adriaan Pels.

Na haar debuut-ep “Peel The Skin” in het kenmerkende ‘zangeres met akoestische gitaar’ genre, gaf Robin aan haar manager te kennen op zoek te willen gaan naar muzikale contrasten in haar muziek. Vervolgens bracht hij haar in contact met Moss voorman Marien Dorleijn, die het nummer Blossom in zijn studio op zijn eigen wijze omarmde.

Drums, keyboards en een flinke dosis aan galm geven het nummer uiteindelijk een spannender en broeieriger geluid. Niet beter of slechter dan het origineel, maar anders met aangescherpte randjes. De muzikale samenwerking tussen Robin en Marien voor een opvolger was beklonken.

Het is de kunst om te boeien, en dat doet Kester al meteen vanaf de eerste noot met dromerige elegantie op het 22-minuten durende en zeven eigen nummers tellende “This Is Not A Democrazy”. En wat ze wilde bereiken is gelukt. Met deze plaat ontstijgt ze het ‘bloemetjesjurk’ niveau van ‘Peel The Skin’.

Robin zingt op haar nieuwe wapenfeit schitterend. Haar vingerplukkende gitaarspel en de composities zijn dat ook en worden door het productiewerk van Marien Dorleijn en zijn bijzondere muzikale inkleuring nergens voorspelbaar.

Neem nu een nummer als Day Is Gone. Ingehouden maar vol geluidsexperimenten. Of een liedje als Cigarette Song, de opvallende blaaspartij van Villagers zanger Conor O’ Brien is hier zo subtiel, maar tevens o zo passend. Je kan soms bijna een speld horen vallen. Ik zet “This Is Not A Democrazy nog maar eens een keertje op.

25-09: Wageningen, Grote Kerk
13-10: Amsterdam, Paradiso

www.robinkester.com

www.konkurrent.nl

(Johan Schoenmakers)