Overrompelend, fantastisch – die keiharde, granieten strot en die herhaalde oerschreeuwen van de Amerikaanse rockzangeres Alicia Bognanno, die onder het alias Bully aan haar derde album toe is. Haar werk is opgebouwd uit speelse elementen tussen melodieus gitaargeweld en haar door merg en been gaande gebrul. Een stemgeluid dat grof, hard en uniek klinkt en die volledig door je ziel snijdt. Het type rockbitch met een dikke knipoog naar L7, Hole of Wendy James’ Transvision Vamp.

Na de zelfgeproduceerde albums “Feels Like (2015) en “Losing”(2017) droeg Bognanno de verantwoordelijkheden van het opnameproces dit keer over aan producer en engineer John Congleton (Moses Sumney, Angel Olsen, John Grant). Opgenomen in de Pachyderm Studios in Cannon Falls, Minnesota, is “Sugaregg” een eerlijk shout-a-long grunge rock album geworden. Hierop verhaalt zij openlijk over de worsteling met haar bipolaire stoornis en de feministische strijdvaardigheid. Inmiddels vrij van de paranoia en depressies klinkt zij met een veranderde mentaliteit zelfverzekerder dan ooit.

Met Add It On, Every Tradition en Where To Start wordt samen met bassist Zachary Dawes en drummer Wesley Mitchell een luidruchtige muur opengetrokken. Een emotionele ontlading met snedige drie minuten songs, die als doeltreffende mokerslagen aankomen.

Een sterke pas op de plaats zijn de rustpuntjes Prism en Come Down. De openhartige studio-gesprekjes tussen de nummers door dragen bij aan het gevoel, dat de muzikante wilde bereiken: zichzelf bevrijden van de zorg over haar werk en gewoon doen waar je zin in heb.

Slechts weinigen zijn in staat om een versleten muziekvorm met een ongrijpbare dynamiek te injecteren. Zonder gimmicks onderscheidt zij zich van haar genregenoten en stormt ze met een schreeuwende urgentie het verleden in.

www.bullythemusic.com

www.konkurrent.nl

(Johan Schoenmakers)