Dik twintig jaar maken ze muziek. Het uit Boston afkomstige gezelschap The Dirty Truckers van bandleider, zanger en gitarist Tom Baker. In eigen land net een stuk geliefder dan bij ons waar zij helemaal geen voet aan de grond krijgt. Dan maar liever flink de knip opentrekken voor artiesten die de pensioensgerechtigde leeftijd ruimschoots zijn overschreden (Rolling Stones, Bruce Springsteen en dergelijke), of eerder medelijden dan ontzag opwekken (Phil Collins/Genesis).

De reïncarnatie van The Replacements en The Faces met een dosis aan Rolling Stones, Creedence Clearwater Revival en Steve Earle invloeden is met een viertal volwaardige studioplaten niet bijster productief te noemen. Maar wat wil je dan ook. Er is geen hond die naar je om kijkt, terwijl je volgens de website van Maximal Volume de beste punk getinte americana weet voort te brengen.

De twee verzamelaars die de afgelopen tijd verschenen (Best Of en Second Dose) waren voorlopers op het nieuwe werk, dat dit jaar eindelijk is verschenen. Als je een liefhebber bent van het vroege werk van bandjes als Lucero en Two Cow Garage, reden te meer om eens de muziek van The Dirty Truckers erbij te pakken. Als je dan toch bezig ben kan je wat mij betreft ook niet meer om het verse The Tisbury Josener heen, waarop de band nog nooit zo fris van het lever heeft geklonken.

Vanaf de opener Let It Go dendert er tien liedjes en een half uur lang lekker aanstekelijke en onweerstaanbare rock ‘n roll muziek door je speakers. De originaliteitsprijs wordt er niet mee gewonnen, maar God, zelfs de grootste zuurpruim zal The Tisbury Josener niet ongemoeid laten.

https://dirtytruckers.bandcamp.com/

(Johan Schoenmakers)