De een (OOR) vindt The 1975 de leukste mainstreampopband met een karakteristiek eigen geluid. De ander (Dansende Beren) mist het experimentele karakter van hun vroege werk. Ik noem het volwassenheid. En AtWood magazine prijst Being Funny In A Foreign Language aan als een verbluffend meesterwerk. Het is hun vijfde opeenvolgende wapenfeit, dat de top van de Britse albumcharts bereikt.

Een indrukwekkende prestatie die duidelijk het voortdurende succes van de band benadrukt. Voor mij heeft Being Funny In A Foreign Language een vrolijk emogeluid vol prettige dansgrooves, pulserende baslijnen en jaren 80-getinte synths. Een ideale keuze tijdens mijn fitness training op de sportschool. Makkelijk verteerbare en perfect uitgebalanceerde popmuziek, waar je je geen buil aan zal vallen. Dat is ook te danken aan de lichte, suikerzoete zweem van nostalgie op deze plaat. De specialiteit van de in Manchester gevestigde popgroep.

www.the1975.com

(Johan Schoenmakers)