Briljant poseurm of een gekwelde antiheld werd Micah P. Hinson ooit door Kindamuzik omschreven. Iemand die in 2011 in een Utrechtse koffieshop een gitaar leende voor zijn optreden in Utrecht. Een fenomeen op zijn dertigste, waarvan diens verleden leest als een boek van iemand met turbulent leven vol drugs, armoede, dakloosheid en gevangenschap. Nu wens ik niemand – nou ja, bijna niemand dan – misère in het leven toe, maar het levert vaak wel verdomd mooie en intense muziek op.

Na een lange, muzikale carrière die begon in de vroege jaren ’00 met het veelgeprezen Micah P. Hinson and the Gospel of Progress voelde hij grote onvrede tijdens het opnemen van The Holy Strangers uit 2017. En na de twee jaar later verschenen The Musicians of the Apocalypse uit 2019, wat een behoorlijke inspannende aangelegenheid was, overwoog de indie-folk singer/songwriter serieus om voorgoed afscheid van de muziek te nemen. Met een gestrand huwelijk, problemen met zijn label en boekingsagent en de wereldwijde pandemie bevond Hinson zich in een toestand dat hij het liefst in een donker hoekje weg wilde kruipen. Gelukkig was daar producer Alessandro “Asso” Stefana ( PJ Harvey , Mike Patton ), die hem te hulp schoot.

Op zijn elfde studio album I Lie To You sleurt het zonderlinge genie ons nog altijd met zijn schaamteloze voordracht en zijn kenmerkende, doorleefde strot aan de haren het muzikale universum in. Een stemgeluid vol van emotie, als die van een oude man die zijn opmerkelijk levensverhaal vertelt. En dan vooral zo troosteloos mogelijk als de overpeinzingen van een verweerde barcowboy, die je placht te doen geloven dat hij levensmoe is.

www.micahphinson.com

www.konkurrent.nl

(Johan Schoenmakers)