Met een stuk over het laatste album van het vijfkoppige Californische gezelschap Brothers Comatose zet ik definitief een streep onder het jaar 2022. Helaas kon ik niet alles wat ik wilde aandacht geven op onze website, maar dat krijg je met 1 stel handen. Dat brengt mij bij het prettig beluisterbare[...]
Archive for the ‘CD recensies’ Category
Mike Campbell and the Dirty Knobs – External Combustion
Met zijn naam op de hoes omarmt Mike Campbell, gitarist van het eerste uur van Tom Petty’s The Heartbreakers, zijn rol als bandleider van The Dirty Knobs. De jongens speelden de afgelopen twee decennia regelmatig in de omgeving van Los Angeles. Meestal onaangekondigd of incognito. Om de gaten [...]
Sara Syms – The Darkest Light
Wanneer je het internet goed afspeurt kom je nog weleens tot leuke muzikale ontdekkingen, zoals in het geval van de uit Nashville afkomstige Sara Syms. Zij stond tien jaar terug al bij ons in de schijnwerper met het debuutalbum Fade To Blue. Je kan haar omschrijven als authentiek en oprecht. Een art[...]
Kenny Roby – Kenny Roby
Is er volgens ons voldoende aandacht op radio, tv en/of op het wereldwijde net, dan zijn wij wat minder snel te porren om iets te schrijven. Want wij maken ons keihard voor de muzikanten, die ver onder de radar en ondergewaardeerd blijven. Die zwoegen tot ze erbij neervallen, prachtige platen maken [...]
Polly Paulusma – The Pivot On Which The World Turns (2022)/When Violent Hot Pitch Words Hurt (2023)
Twee recensies ineen. Dat kan natuurlijk alleen als de Britse Polly Paulusma na haar reguliere album uit 2022 vijf maanden later met een tussendoortje op de proppen komt. Dezelfde nummers maar dan als demo, akoestisch of live-versie. Na het in 2021 veelgeprezen Invisible music zag bijna anderhalf ja[...]
Personal Trainer – Big Love Blanket
Dan kan dit wel het officiële langspeeldebuut van Personal Trainer zijn. Feit is dat de geboren en getogen Amsterdamse muzikant Willem Smit al jarenlang in meerdere verschijningsvormen de underground verblijdt met zijn muziek. Een bekende in de Nederlandse indiescene. Op het podium een spring-in-h[...]
Micah P. Hinson – I Lie To You
Briljant poseurm of een gekwelde antiheld werd Micah P. Hinson ooit door Kindamuzik omschreven. Iemand die in 2011 in een Utrechtse koffieshop een gitaar leende voor zijn optreden in Utrecht. Een fenomeen op zijn dertigste, waarvan diens verleden leest als een boek van iemand met turbulent leven vol[...]
Will Sheff – Nothing Special
Als de afgelopen twee decennia de veelgeprezen albums van ‘The Saddest Band in Texas’ langs je heen zijn gegaan is het solo debuut van Okkervil Rivers’ Will Sheff een welkome kennismaking. Een keerpunt in het leven van de 46 jarige specialist in intens, zwaarmoedige muziek wiens vo[...]
The Dead Daisies – Radiance
Een heerlijke bak takkeherrie met dikke, vette en krachtige gitaarriffs, woest gebonk en een geweldige rockstrot. Muziek die er meedogenloos inhakt Zo op zijn tijd geef ik mij er graag aan over. Al zullen tere, gevoelige zieltjes en liefhebbers van het weinig dreigende americanagenre waarschijnlijk [...]
Laney Jones – Stories Up High
Psychedelische anti-folk, zo omschrijft de Amerikaanse Laney Jones haar muziek op het meest recente Stories Up High. ‘Een beetje trippy met een flinke scheut folk’. Een nieuw wapenfeit van de zangeres, die tien jaar geleden met haar ukulele en banjo aan de weg timmerde met haar debuut Be[...]
Emily Nenni – On The Ranch
Emily Nenni – die naam zegt mij niets. Na een redelijk eenvoudige zoektocht op het wereldwijde net staat de teller op 1 debuutalbum en een aantal ep’s, die eerder van haar zijn verschenen. On The Ranch is de opvolger van het vijf jaar geleden in eigen beheer uitgebrachte Hell Of A Woman,[...]
Jeanines – Don’t Wait For A Sign
Dertien nummers in twintig minuten. Het mag duidelijk zijn. Jed Smith en Alicia Jeanine van het New Yorkse Jeanines zijn liefhebbers van het korte, rammelende en geraffineerde werk. Een charme offensief van 58 seconden tot krap twee minuten met een refrein, die vaak maar 1 of 2x voorbij komt en smee[...]
The 1975 – Being Funny In A Foreign Language
De een (OOR) vindt The 1975 de leukste mainstreampopband met een karakteristiek eigen geluid. De ander (Dansende Beren) mist het experimentele karakter van hun vroege werk. Ik noem het volwassenheid. En AtWood magazine prijst Being Funny In A Foreign Language aan als een verbluffend meesterwerk. Het[...]
Man The Lifeboats – Soul Of Albion
Na een seconde of tien weet je al waar je mee te maken hebt. Feestrock en kroegmuziek met een groot meebrul karakter, waarbij op twee nummers na behoorlijk de vaart erin wordt gehouden. De sfeer is gezet. Soul Of Albion is het tweede album van een vijftal Londense oproerkraaiers, wiens folky punk ze[...]
The Blackwater Fever – Temptator!
Het nieuwe jaar is inmiddels twee weken onderweg en mondjesmaat ontvang ik nieuw werk voor een later tijdstip. Het blijft dus nog heel even terugvallen op het afgelopen jaar. Maar er is nog genoeg om over te schrijven, die onder de radar blijven en tussen de wal en het schip dreigen te vallen. Zoals[...]
Triptides – So Many Days
Bij de muziek van het driekoppige Triptides moet ik altijd aan Californië denken. De jaren zestig van The Byrds, Pink Floyd, The Zombies, The Doors. Die toer dus. De heerlijk galmende geestverruimende en hallucinerende psychedelica, zwevend op een roze wolk met de Rickenbacher en een dreinend orgel[...]
American Thrills – Parted Ways
Na de release van twee ep’s heeft het uit Connecticut afkomstige gezelschap American Thrills hun debuutalbum ‘Parted Ways’ uitgebracht. Negen nummers met eerlijke en melodieuze punkrock en invloeden van het vroege werk van The Gaslight Anthem, Goo Goo Dolls en Two Cow Garage. Boven[...]
Gemma Laurence – Lavender
Delicaat, intiem, gepassioneerd, sfeervol, oprecht, bitterzoet, zomaar wat treftwoorden om het werk van het Amerikaanse Main afkomstiger singer/songwriter Gemma Laurence te omschrijven. Muziek die je het liefst voor jezelf houd. Wat een jaar was 2022 het voor haar. De singles Adrienne en Lavender, e[...]
Gabe Lee – The Hometown Kid
De jaarlijkste inhaalslag in de eerste maand van het nieuwe jaar levert zoals altijd een aantal aangename momenten op, die ik de lezers niet wil ontnemen. Goede muziek die wat mij betreft onterecht onder de radar blijft van de alledaagse media. De schijnwerper is vandaag voor Iemand die de afgelopen[...]
Five Hundred Bucks – $500
Wanneer je als recensent het internet goed afspeurt en niet afwacht totdat een promoter of platenmaatschappij jou een fysiek product of download toestuurt, kom je nog weleens tot leuke ontdekkingen. Zoals het debuutalbum $500 van het Amerikaanse gezelschap Five Hundred Bucks. Die gasten weten hoe z[...]