Tot vanochtend was ik eerlijk gezegd vergeten hoe goed of Suzanne Vega was en is. Zij was één van de eersten in een golf die halverwege de jaren tachtig van zich liet horen. Haar gelijknamige lp uit 1985 heb ik indertijd grijs gedraaid. Haar hit Luka was sensationeel. Daarna had ik haar eerlijk gezegd een beetje uit het oog verloren. Ook schenen haar laatste volwaardige albums weer enorm te overtuigen, maar het kwam er niet van. Zelfs voorganger Close-Up Vol. 1 had ik rücksichtslos ter zijde laten liggen. En waarom? Behalve tijdgebrek, geen idee! New York is a Woman (origineel afkomstig van Beauty & Crime) laat horen hoe ontzettend knap Suzanne speelt met metaforen. Evenals het tijdloze nummer In Liverpool, met de tekstregeltjes: “Like a hunchback in heaven. He’s ringing the bells in the church”, spreekt zeer tot de verbeelding.

 

Ze had recentelijk de markt al gedomineerd met een retrospectieve samenstelling, dus waarom wil je dan alles nog eens dunnetjes overdoen? Puur luisterend naar de nummers van deze tweede aflevering uit de Close-Up serie (Er komen in totaal vier stuks van deze uitgeklede herinterpretaties) kan ik niet anders dan concluderen dat Suzanne Vega tot een zeldzaam ras behoort. Wat een geïnspireerde set aan schitterende nummers! Evengoed bevat een groot deel van de nummers nog een plezierige snaararrangement, maar eentje die gesitueerd is op de achtergrond. Het geluid is opvallend klein gehouden om de intimiteit – die bij dit soort nummers hoort – te vergroten. Overwegend een spaarzaam toegepaste gitaar, of een lekker brommend basje op de achtergrond. Haar verteltrant is boeiend als altijd, geen woord zal de luisteraar ontgaan. Suzanne heeft me (weer) gepakt, en ik laat niet meer los. In november treedt Suzanne op in de Melkweg te Amsterdam. Een mooi excuus om weer eens naar een echte grote ster te gaan kijken, want dat is ze.

 
www.suzannevega.com
www.myspace.com/suzannevega
(Rein van den Berg)