In de reeks ‘sympathieke plaatjes die zo goed als zeker onder de radar blijven’ presenteert het Duits/Nederlandse echtpaar Stefanie Martens en Dennis de Beurs onder de naam Wolf & Moon “Follow The Signs”. Een heerlijk dromerig klanktapijt met elektronische elementen, dat [...]
Archive for the ‘CD recensies’ Category
Strung Like A Horse – Whoa!
Van tijd tot tijd hoor je muziek waarvan je zeker weet dat je luistert naar een unieke combinatie van instrumenten en liedjes. Dan gaat de missionaris in mij los. Met of zonder kloosterbier! Via de altijd up-to-date site van No Depression werd ik gewezen op een lancering van de debuutplaat van de ba[...]
Calexico – Seasonal Shift
Wat kan ik hiervan verwachten, dacht ik nogal sceptisch, toen distributeur Konkurrent het album “Seasonal Shift” van Calexico eind oktober aankondigde. Volgens het persbericht, een muzikale en multi-culturele viering van de feestdagen. Een oprecht product of word ik met de steun voor een[...]
The Smashing Pumpkins – Cyr
Oude liefde roest niet, maar vergt wel veel van mijn geduld…. Smashing Pumpkins werd na Doe Maar en Prince mijn derde grote liefde (en toch ook wel de laatste). Natuurlijk is er genoeg liefde voor zoveel andere artiesten en bandjes, maar echt enorm fan-zijn? Nee, dat was aan die drie voorbehou[...]
Liam Bailey – Ekundayo
De Britse zanger en liedjesschrijver Liam Bailey is qua releases van volwaardige albums niet de meest productieve. Hij is nu 37 jaar, zoon van een Britse moeder en een Jamaicaanse vader, ooit ontdekt door Amy Winehouse en toe aan zijn tweede plaat. Het via Sony verschenen debuut ‘Definately No[...]
Blitzen Trapper – Holy Smokes Future Jokes
Je moet er maar op komen. Je bandje vernoemen naar een van de vliegende rendieren (Blitzen) van de Kerstman en de Trapper Keeper. Een opbergmap die in de jaren negentig razend populair was onder de schoolgaande kinderen in Amerika. Een bandje beginnen is niet zo moeilijk maar het twintig jaar bij el[...]
Lunatic Soul – Through Shaded Woods
Achter de naam Lunatic Soul gaat zanger en multi/instrumentalist Mariusz Duda schuil, die bovendien al jaren met zijn kenmerkende, fraaie falset en zijn basgitaar actief is in de welbekende Poolse formatie Riverside. Voor album nummer zeven van zijn nevenproject vond hij volgens zijn website een [...]
Samantha Martin & Delta Sugar – The Reckless One
De krachtige strot van de zangeres, ingetogen maar pittig, strak blazerswerk en een wervelend hammond orgel, zo kan je het beste het Canadese gezelschap Samantha Martin & Delta Sugar omschrijven. Martin heeft een heerlijk schurende en rauw stemgeluid, dat de oren van de luisteraar weet te verbri[...]
The Idolizers – The Idolizers
Voor ongecompliceerde lawaaiplaatjes van jonge en meer gevestigde rebelse rockers moet je bij het label Rum Bar Records uit Boston, Massachusetts zijn. Eigenaar Louis Mansdorf heeft een fijne neus hiervoor en stuurde mij dan ook de gelijknamige debuut/ep van het New Yorkse kwartet The Idolizers. Let[...]
I’m Kingfisher – The Past Has Begun
Een van de best bewaarde geheimen uit Zweden is toch wel I’m Kingfisher. De anti-folkheld timmert al vanaf 2004 aan de weg. Ondanks de lovende reacties van de internationale pers is hij niet iemand die hele volksstammen aan zich zal binden. Als je Bonnie “Prince” Billy, M. Ward, Ry[...]
Sufjan Stevens – The Ascension
Kan Sufjan nog echt verrassen?! Toen ik de singles voorafgaand aan “The Ascension” hoorde meende ik van niet. Het leek een mooie doorsnee te gaan worden van wat we kenden. En juist daar zat altijd weer de verrassing. Zou het de verstilde Sufjan worden, de banjo-gekte of zouden de elektro[...]
The Tibbs – Another Shot Fired
Heb je ook wel eens het gevoel dat je in een kringetje ronddraait? Dat je iets al eerder heb gezien? Het hoesontwerp van de nieuwe Tibbs kwam mij al enigzins bekend voor. Totdat een muziekliefhebber op facebook uitkomst gaf met de voorkant van Twist With The Ventures van het Amerikaanse jaren zestig[...]
Elvis Costello – Hey Clockface
Ik ben geen fan van Elvis Costello. Zo dat is er uit. De dunne en ijle klank van zijn stemgeluid en de manier van zingen vind ik te bedacht. De afgelopen decennia heeft Costello het pad van zo’n beetje alle muziekstijlen bewandeld, behalve dan het meerstemmig Gregoriaans. Het valt de artiest te p[...]
Cordovas – Destiny Hotel
Ken jij die fraaie en unieke meerstemmige zangpartijen op platen als American Beauty, Sweetheart of the Rodeo en Music from Big Pink, die bands als The Grateful Dead, The Byrds en The Band zich van anderen weet te onderscheiden ? Het creëeren van de geniale harmonieuze momenten van weleer heeft het[...]
Bananagun – The True Story Of
De persfoto’s van de band staan vol met levendige, retro stijlen en kleurrijke achtergronden. Een ode aan de natuur. Het debuutalbum van het Australische Bananagun past hier goed bij, waarvan de titel mij enigzins doet denken aan een vergeten en onderwaardeerd album uit de jaren zestig. Aan[...]
Colorama – Chaos Wonderland
“Chaos Wonderland” is het zevende album van Colorama (en dan reken ik de twee ep’s niet mee). Voor mij is het pas de kennismaking. Ik heb nog nooit van dit gezelschap gehoord en wat opzoekwerk leert me dan dat het eigenlijk vooral om één persoon gaat: Carwyn Ellis. Onopgemerkt he[...]
Mint Field – Sentimiento Mundial
Het voordeel van een cd-wisselaar voor 200 cd’s is dat ik geen stapeltje nog te recenseren cd’s naast mij heb liggen. Die zitten allemaal in de speler, en komen veelvuldig langs. Een album dat mij al een tijdje bezig houdt is “Sentimiento Mundial” van het vijf jaar geleden op[...]
Gallow Birds – Quaranteenage Kids
Thuis staat op de aanrecht een keukenmachine. Dat is een soort van alles opzuigende blender. Het kan niet anders of bij de familie Woods in Wilmington, North Carolina staat ook zo’n apparaat. Denk niet dat daar allerlei voedingswaren ingaan. In die mixer kolkt het van de surfsound, punk, new wave [...]
War On Drugs – Live Drugs
Zelden heb ik zo’n afschuwelijk saaie hoes gezien als die van het live-album van War On Drugs. Afgaande op de hoes zakt bij mij eventjes de zin om naar “Live Drugs” te luisteren tot het nulpunt. Ik laat mij overhalen door zoveel superlatieven, waarmee de schrijvende pers deze plaat[...]
Kai Strauss – In My Prime
De Duitse supergitarist Kai Strauss leerde het ambacht in de blues clubs van Chicago en ontwikkelde zijn eigen stijl bij Memo Gonzalez. Dat hij zich nu in de bloei van zijn muzikale carrière bevindt bewijst deze heerlijke bluesplaat. Zoals hij in het sleutelnummer van deze plaat, en de single, a[...]