Het benepen calvinistische, oer-Hollandse adagium ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’ is niet besteed aan de extraverte Meschiya Lake en gelijk heeft ze. Op haar lichaam tieren de bonte tatoeages welig, ze kleedt zich bij voorkeur extravagant, drinkt haar alcohol liefst rechtstreeks uit de fles en op muzikaal vlak gaat ze obstinaat haar eigen gang. Daar komt nog bij dat deze 32-jarige brok pure energie zich geen ene lor aantrekt van wat er zoal beweegt in muziekland. Haar affiniteit ligt bij de oude New Orleans-jazz, dixieland en jazz uit de befaamde ‘roaring twenties’. En dat zal ze de wereld laten weten ook.

Haar vorige album was van dien aard dat we hier in de welderige kantoren van altcountryforum met plezier onze pet afnamen (zie de recensie van Lucky Devil van oktober 2012) en ook opvolger Foolers’ Gold is een swingend schot in de roos. Opnieuw ondersteund door The Little Big Horns klinkt La Lake geraffineerd, prikkelend, verleidelijk, cool, bloedheet en zo lekker eigenwijs dat ze me elke keer weer vrolijk maakt. Het maakt niet uit of deze bende uitbundig de tent in lichterlaaie zet (It’s The Rhythm In Me, Satan Your Kingdom Must Come Down inclusief heerlijk puntig gitaarwerk) of het wat intiemer, meer bluesy houdt (Midnight On The Bayou, Organ Grinder, The Fragrance Of Your Charms), Lake en haar kompanen kiezen steeds voor de juiste toon. Ze doen dat met een zodanige allure dat dit album bulkt van vitaliteit én speelplezier.

 

www.facebook.com/pages/Meschiya-Lake/227821879926

www.altcountryforum.nl/2012/10/22/meschiya-lake-the-little-big-horns