Dat men zich graag als zoon zien van een bekende persoonlijkheid is tegenwoordigheid bij het zoeken van een bandnaam schering en inslag. Kijk maar naar groepen als: ‘Bastard Sons of Johnny Cash’, ‘Sons of Hercules en ‘Sons of Nero en dan  nu ‘Sons of Bill’. Of de vijf groepsleden uit Virginia zich graag als zoon zien van Bill Gates, Bill Clinton of Bill Szymczyk (deze laatste zou aannemenlijker zijn vanwege zijn enorme status als producer) weet ik niet, het enige wat bekend bij mij is dat deze zonen ontzettend muzikaal talent hebben. De historie van de drie broers Wilson, die in de band zitten begint eigenlijk als geen ander bij een muzikaal wonder. De muziek wordt van jongs af aan met de paplepel ingegoten. Op familiefeestjes treden ze met hun oude versleten guitaren in hun zelfgemaakte Jeans op, waar ze rijkelijk de prachtige harmonieën laten vloeien. Vanaf het begin bleek dat James, Sam en Gabe Wilson gedrieën een verschillende muzikale richting op zouden gaan. Van optredens tijdens Heavy Metal festivals, Jazz clubs tot aan Old time-barn dances. Het was in 2005 dat ze elkaar weer eens tegenkwamen. De één, terugkerend van een ranch in Nevada, de ander van een appartement in Brooklyn en de laatste van een school in Maryland. De muziek zat nog steeds diep in de drie harten geworteld en ze begonnen samen weer muziek te maken. Vroegere vrienden Seth Green en Brian Caputo complementeerden de band en ‘Sons of Bill’ was een feit. Vanaf hun bestaan hebben ze al direkt, door hun energieke live-optredens, een behoorlijk aantal schare fans opgebouwd.  In 2006 brengen ze hun debuutcd “A far cry from freedom”uit. Een cd die bestaat uit een mix van een beetje ‘Gin Blossoms, een vleugje Ol’ 97/ Whiskeytown en een scheut ‘Drive-by Truckers’. Een cd die bestond uit solide gemaakte Altcountry/americana die zeer hoog in mijn eindjaarslijstje van 2006 scoorde. Ik verloor ze uit het oog totdat ik begin dit jaar mijn eindjaarslijstjes bekeek en dacht: Hey, hoe zou het zijn met de ‘Sons of Bill’, en zag tot mijn genoegdoening dat ze bezig waren met een nieuwe cd. Die cd “One Town Away” is nu een feit. Jim Scott, die verantwoordelijk was voor de produktie van de nieuwe cd van Wilco – ‘Wilco the album’ belde de groep op, dat hij nog drie weken vrij had en of ze geïnteresseerd waren in zijn hand en spandiensten. Nou, dat lieten ze zich geen twee keer zeggen. Ze vlogen naar california waar ze in 10 dagen tijd, samen met Jim het fameuze altcountry live-geluid wat de groep inmiddels heeft opgebouwd, ook daadwerkelijk in de studio konden vastleggen. Twaalf zelfgeschreven nummers die gaan over het hedendaagse leven, de moeilijke maar soms ook fijne tijden die een ieder wel meemaakt. Jim’s werk is geweest om een balans te zoeken in de muziek die SOB momenteel speelden. Op nummers als “Joey’s Arm”, “Broken Bottles” en “The Rain” klinkt Neil Young & Crazy Horse door de altcountry nummers heen, maar door de wat meer op de voorgrond gemixte keyboard geluiden krijgen de nummers toch weer een eigen karakter. Een logisch vervolg door Jim’s connectie met Wilco klinkt genoemde groep door in  tracks als “Going Home” en “In The Morning”. Kaal, teer en zich alenig op de aarde voelend klinken Sons of Bill in semi-akoestische nummers als “Charleston” en “The Songs is all the remains”, sterker gemaakt door de Pedalsteelgeluiden. Gebruikmakend van hun eigen capaciteiten, hun prachtige stemmen, smeden ze van alle nummers met hun doortastende harmonieën zo’n prachtig geheel, dat ik vermoed hier te maken te hebben met iets heel bijzonders. Waren de Sons of Bill op ‘A Far Cry of Freedom’ nog de ruwe diamant die geslepen moest worden, de slijpmachine van producer Jim Scott heeft niet stilgestaan en is flink en goed aan het slijpen geslagen. Sons of Bill’s kracht is en blijft de combinatie van elektrische en akoestische guitaren te laten weerklinken in uitstekend geschreven, de ene keer uiterst gedreven, de andere keer zeer kaal, uitgevoerde nummers.

http://www.youtube.com/watch?v=28X7_bLeh7o&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=rq5SENlfe6g

http://www.sonsofbill.com
http://www.myspace.com/sonsofbillmusic

(Johan Schoenmakers)