Toen singer-songwriter Ashlee Dickson uit Salt Lake City, Utha, de studio binnen stapte om haar debuut-cd ‘Where You Gonna Run’ op te nemen, had ze bijna aan alles gedacht. Er was voldoende studiotijd gereserveerd, er waren duidelijke afspraken gemaakt met de muzikanten die haar op haar album zouden begeleiden, er waren voldoende instrumenten voor haar en die muzikanten voorhanden, er was iemand die de productie en de mixing op zich zou nemen, er was catering voorzien om eventuele honger te stillen en dorst te lessen en er was een ruime voorraad enthousiasme om de nodige moed uit te putten.
Ashlee was maar één ding vergeten: sterke songs. Op dit album hoor ik twaalf keer veel goede wil en af en toe bespeur ik een aanzet tot iets waarvan je denkt ‘hé, dit kan interessant worden’, maar uiteindelijk volgt er toch geen voldragen song.
Op de vraag ‘Where You Gonna Run’ past vooralsnog maar één antwoord: ‘Back to the drawing board!’