De Westerse grotestadsmens heeft in de regel niet veel op met al te grote zuiverheid. De door de tijdsgeest opgejaagde organen zijn er domweg niet tegen bestand. Een miljarden verslindende industrie doet uiterst lucratief aan symptoombestrijding en jaagt de ziektekosten op tot duizelingwekkende hoogte. Dat het ook anders kan, bewijst folkgroep Lisa O Piu. Hun jongste aanwinst Behind The Bend sluit naadloos aan op zijn vorig jaar verschenen voorganger When This Was The Future. Rond het wonderschone, troostrijke stemgeluid van zangeres Lisa Isaksson – die tevens haar handtekening zette onder de liedjes – schept de groep een serene sfeer waarbij het goed onthaasten is.

Een uitgebreid akoestisch instrumentarium van allerhande snaarinstrumenten dient daarbij als omlijsting. Een omlijsting waarbij door de gevarieerde arrangementen en de wisselende instrumentaties steeds weer nieuwe muzikale vergezichten opgeroepen worden. Hoewel de cd met zijn zes liedjes wat aan de korte kant is, straalt het geheel zo’n vanzelfsprekende rust uit dat al snel elk tijdsbesef verloren gaat. Het bijzondere van hun muziek is dat de groep ondanks raakvlakken met verwante zielen toch voor alles een eigen geluid weet te scheppen dat je direct temidden van het overvloedige aanbod herkent. Een geluid dat je als een goede vriendin bij de hand neemt en meevoert naar de uitgestrekte tuinen van je jeugd. Eigenlijk hoort deze cd in het basispakket van uw verzekeraar, maar ja, ik ben inmiddels door al dit fraais aardig in dromenland beland. Riep daar iemand parlementaire commissie?

www.youtube.com/watch?v=wJz9WOdyoKQ

www.myspace.com/lisaolillportan

 

(Koos Gijsman)