Vanaf de eerste noten op Silver Threads And Golden Needles lijkt het alsof Laura en Lydia Rogers, die door het muzikantenleven gaan als de Secret Sisters, samen met producer David Cobb en coproducer T-Bone Burnett een soort teletijdmachine zijn binnengestapt in plaats van de beroemde studio van Muscle Shoals. Burnett zegt het zelf zeer treffend in een interview: ‘In the Secret Sisters you can hear the history of rural American music from the 1920’s and a reverence for every musical genre since.’ En wie ben ik om de beste man tegen te spreken.
De tien songs op Silver Threads And Golden Needles zijn als een feeërieke wandeling ‘down memory lane’. Een stap terug in de tijd die herinneringen oproept aan oversized Buicks, beehives, jukeboxen, polkadots, Patsy Cline, Brenda Lee, Kitty Wells, Skeeter Davis, Loretta Lynn en Patti Page. En die op de een of andere manier een aura van onschuld en vrolijke naïviteit bezit, exact zoals de fifties er in de fotoalbums uitziet: een tijd waarin men ervan uitging dat er nooit meer oorlog zou zijn en iedereen ooit een huis met een eigen porch zou hebben.
Cobb en Burnett overgieten zowel traditionals als Do You Love An Apple en Silver And Gold als het duet van vader en dochter Sinatra Something Stupid met een licht verteerbaar countrysausje en verdomd, het werkt. Zoals het ook met vlag en wimpel lukt in de fraaie original Tennessee Me en de cover Why Baby Why van Darrell Edwards en George Jones, nummers waarin de toch al engelachtige harmonieën van de geheime zusjes Rogers extra uit de verf komen.
Zin om tijdens de donkere dagen van de aanstormende herfst eens zalig te zwelgen in nostalgie, weemoed en vergetelheid? Dan is Silver Threads And Golden Needles de gedroomde metgezel.