Nona Mez is de artiestennaam van Geert Maris. Singer-songwriter van beroep die afkomstig is uit Leuven. Een stad die volgens Arno Hintjes stinkt naar de kerk. Met alle schandalen rond de katholieke kerk en haar grijpgrage afgezanten nog vers in het geheugen, valt het me niet zwaar sympathie te voelen voor deze getroebleerde zanger. Dat vriend Geert niet tot het gilde van vrolijke Fransen hoort, was ons al duidelijk geworden op zijn vorige albums. Die lijn wordt na een stilte van drie jaar compromisloos doorgetrokken. Verdeeld over twee albums schept hij een welhaast impressionistische sfeer waarbij zacht akoestisch gitaargetokkel en spaarzame toetsen de melancholieke popliedjes en hartverscheurende teksten omlijsten. Stilistisch put Geert uit de jazz- en folkmuziek waar hij middels subtiele arrangementen gepast gebruik van maakt.

Opgenomen op het label Homerun Records – het label van Jonathan “Milow” Vandenbroeck – is dit dubbelalbum een onthutsend eerlijk verslag van Maris’ worstelingen met wanhoop, eenzaamheid en de leegte van het bestaan. Wil na verloop zoveel ellende mij behoorlijk gaan tegenstaan, zoniet op dit album. Maris is wars van goedkoop sentiment en weet met werkelijk uitzonderlijk fraaie tekstregels een staat van authenticiteit te bewerkstelligen die alleen de allergrootsten in dit genre hem na kunnen doen. De meestal uiterst kale productie zorgt er tevens voor dat de liedjes nimmer als een baksteen op je maag vallen en zelfs in een groot aantal gevallen als luistervriendelijk bestempeld mogen worden. Een gegeven dat ook tot uiting komt in de uitgave van een tweetal singles, waarbij vooral het duet met Milow in Hard Luck Stories zeer geschikt is voor de radio.

www.nonamez.be
www.myspace.com/nonamezbe

(Koos Gijsman)