De kwaliteit van een home made album zal zeker onderdoen aan een opname in een professionele studio met de bijkomende kosten voor het fabriceren van de hoes en het laten persen van 1.000 cd’s, dacht een jongedame uit Brooklyn die opgegroeid is in een klein New Yorks dorpje. Welkom in de wereld van Jessi Robertson, die bij ontvangst van haar nieuwste worp “Small Town Girls” een hoes misdruk ontdekte en op de cd een storend tikgeluid hoorde. Een week voor haar releaseshow was de tijd te kort voor een herdruk. Een digitale download via I-tunes bracht tijdelijk uitkomst voor haar schare aanhang.

Met “Small Town Girls” bewijst Jessi Robertson dat ze niet alleen een schattig koppie heeft. Het bevestigt tevens haar talent als begenadigd en productieve liedjesschrijfster. Een album, met de nodige scherpe randjes en muziek van hoge kwaliteit, dat bijna uitelkaar ploft van de adembenemende folk en popsongs.

De overgave waarmee Jessi akoestisch of electrisch gitaar speelt en over een aangrijpende stem beschikt, die nagalmt in je hoofd zal zeker bij het beluisteren van deze plaat een snaar in je ziel raken. Op het nieuwe album vindt de singer-songwriter de balans tussen rauwe emoties met krachtige vocale uithalen en puntig gitaarwerk (Half Moon, You and Me) en ontspannen zelfbeheersing met ingehouden gitaarspel en de uitzonderlijke diepgang van iedere aanslag op de piano (Broken Rosary, Whiskey & Cigarettes). Een vijver van warmte en medeleven, fantastisch begeleid door Chris Cubeta (gitaar, piano), Greg Tuohey (gitaar), Ryan Vaughn (drums), Jim McNamara (staande bas).

De tijd vliegt voorbij. Voor je het weet zijn de negen liedjes met een totale speelduur van 37 minuten voorbij. Als je zo’n fascinerende en emotievolle stem hebt, waarmee ze fluistert, charmeert en betovert is het onmogelijk een slechte plaat af te leveren.

www.jessirobertson.com

(Johan Schoenmakers)