De leukste verrassingen komen vaak uit allerlei onverwachte hoeken. Zo lag er enige weken geleden een fraai uitgevoerd plaatje van de Canadese nimf Deanna Cartea in de brievenbus dat elf bijzonder genoeglijke liedjes bevat. Open Road, het solodebuut van Cartea, verscheen iets na de jaarwisseling en dankt zijn open en heldere geluid niet alleen aan de competente productie van Ray Fulber, maar ook aan het fraaie gitaarwerk van Tim Hearsey, de accordeon en het orgel van Susann Richter en het drumwerk van Jay Johnson die zijn drumvellen streelt waar het kan en slaat als het moet.
http://www.youtube.com/watch?v=b8IprcIvzeo
De songs op dit album zijn doorspekt met invloeden van Mazzy Star (vocaal neigt Cartea meer dan eens naar de heerlijke Hope Sandoval), KT Tunstall (titeltrack Open Road, There’s A Place, Cover Me With Flowers) en Fiona Apple (Photograph). Ook al is Cartea nog wat op zoek naar een eigen geluid, laat mijn vergelijkingen vooral de pret niet drukken want Open Road is zeker geen blauwdruk van wat deze dames zoal laten horen. Je ziet bij wijze van spreken de contouren van dat eigen gezicht al op de voorgrond van elk nummer. Op dit debuut put Cartea vooral uit altcountry, folk en pop, een mengsel dat in dit geval leidt tot een ‘lekker’ plaatje van een singer-songwriter die hopelijk nog heel wat in haar mars heeft.