Eamon Friel – The Streets Forget
Eamon Friel, gewaardeerd musicus in zijn vaderland Wales en de rest van het Verenigd Koninkrijk, heeft intussen al vijf cd’s uitgebracht. Met The Streets Forget, zijn zesde en laatst verschenen werk, levert hij een album af dat dezelfde rijrichting volgt als Luka Bloom al jaren volgt. Friels folkmuziek klinkt evenwel een tikje frivoler. Door de duidelijke popinvloeden mikt hij ook wat meer op de herkenbaarheid van het rustige midden van de weg. Wat overigens niet wil zeggen dat de man geen uitstekende songs kan schrijven want dat kan hij wél. Op dit album zijn er drie nummers die ruimschoots boven de rest uittorenen: het breekbare en intieme On A Lullaby, de elegante titeltrack The Streets Forget en One Of These Days. Die laatste song, een beeldschoon voorbeeld van hedendaagse Britse folk, houdt het nog wel even vol op onze iPod.
Keegan McInroe – A Thousand Dreams
De Amerikaanse singer-songwriter Keegan McInroe debuteerde onlangs met A Thousand Dreams. Op die plaat zoekt hij zijn heil vooral in folk- en bluesgelederen, waarbij hij vrolijk wuift naar voorbeelden als John Prine (luister maar eens naar Purple Silence) en Loudon Wainwright III (Time Goes By), zij het voorlopig zonder hen naar de kroon te steken. Maar, en dat mag op gewezen worden, McInroe verdient het middels leuke nummers als het bluesy Don’t Ya Never Leave en het intrigerende en messcherpe Ballad Of The Romantics om af en toe met zijn voorbeelden aan tafel te schuiven. Opvallend is dat hij zich het best in zijn element lijkt te voelen als zijn muziek overhelt naar blues. Minder interessant wordt het als McInroe en de zijnen kiezen voor instrumentals. Deze cd telt er zo maar liefst vijf en ze behoren zonder uitzondering tot zijn minder interessante werk. Gelukkig biedt de skiptoets soelaas zodat er een leuk plaatje overblijft.