Modern Vampires Of The City is het laatste deel van een drieluik waarmee Vampire Weekend stilistisch gezien deels terugkeert in de moederschoot van de Amerikaanse volksmuziek. Niet dat ze nu gedag zeggen tegen hun zorgvuldig opgebouwde image van meest eigentijdse popgroep van Amerika. Een image waarvoor de groep succesvol gewinkeld heeft in de archieven van ska en reggae, synthpop, punk en Afrikaanse populaire muziek met karakteristieke high life gitaarloopjes en exotische ritmes. De term “Upper West Side Soweto” werd bedacht voor de muziek op hun voorlaatste album Contra. Met hun gladgeschoren bekkies, verzorgde kleding en eigentijdse presentatie in de media heeft de groep niet te klagen over de respons die ze weet los te peuteren bij bekende tijdgenoten in de wereld van de filmindustrie en tv-series.
http://www.youtube.com/watch?v=eeCMQw4Wcyw

Dat een dergelijke respons de drang tot het creëren van een verantwoord vervolg niet hoeft te ondermijnen blijkt uit de twee jaar van noeste arbeid die voorman Ezra Koenig en zijn vriendjes gestoken hebben in de productie van het repertoire van Modern Vampires Of The City. Een repertoire dat meer vraagt van de luisteraar dan voorheen het geval was. Hoewel de groep nog altijd pakkende hooks weet te fabriceren die groot genoeg zijn om een haai te vangen, is de algehele indruk die van een meer ingetogen album. Barokke en klassieke invloeden worden daarbij ingenieus gekoppeld aan invloeden uit de art-pop, rockabilly, gospel en country muziek. Inhoudelijk vormen de teksten een gedetailleerde liefdesbrief van Ezra aan zijn thuishaven New York. Koenig kijkt dan ook naar eigen zeggen reikhalzend uit naar de vele reacties die zijn lyriek ook nu weer ongetwijfeld zal losweken bij de tekstfanaten onder zijn vele fans.

www.vampireweekend.com

(Koos Gijsman)