Op zondag 23 november stond de Britse zangeres Marianne Faithfull in het kader van haar 50th Anniversary World Tour op het mooie podium van het Koninklijk Theater Carré in Amsterdam. De plechtige entourage van het theater leende zich bij uitstek voor de muziek van Fathfull, zeker voor de stukken van haar pas verschenen album “Give My Love To London”. Een albumtitel die meerduidig bedoeld is, eigenlijk meer sarcastisch, vertelde Faithfull aan de ‘Gloucestershire Echo’. ‘A merry apocalypse’. Fijne en onaangename herinneringen heeft ze aan de stad. Ook bezit Marianne een boosheid tegenover journalisten. Waar ze het verleden een plaats heeft gegeven laat de Britse pers haar niet met rust over haar verslavingen en de geruchtmakende relaties. “Give My Love to London” is de meest persoonlijke plaat van Marianne Faithfull. Ze balanceert op deze in New York opgenomen schijf op twee uitersten: breekbaar en strijdlustig. De twintigste plaat in haar 50-jarige carrière. Als Engels upperclass meisje in 1964 debuterend met onschuldig klinkende deuntjes – de ijzig koud, meeslepende, indringende en ongehoorde schoonheid van haar comebackalbum uit 1979 (“Broken English”) – tot de warmte, de intens gepassioneerde en weerbarstigheid van “Give My Love To London”. Precies zoals Marianne Faithfull is.
Naast geleend werk van Leonard Cohen en The Everly Brothers op het nieuwe album leveren Roger Waters, Ed Harcourt, Anna Calvi, Tom McRae, Steve Earle en Nick Cave de melodieën aan, waarbij Faithfull zorgt voor de persoonlijke inhoud. Een sterk concept dat opvallend goed werkt. In alle naaktheid, gedrapeerd rond klagerig galmende strijkers,een piano of de jammerende klanken van een harp houdt de 67-jarige zangeres het klein in Love More Or Less, Deep Water, Going Home en I Get Along Without You Very Well. Bloedmooi met ingehouden dramatiek. Scherp en vurig met een stemgeluid vol onvolmaaktheden dat minder afgetakeld klinkt dan op “Broken English” baant Marianne zich vervolgens een weg door de pakkende rockkracht van nummers als Sparrows Will Sing, True Lies, Mother Wolf en Give My Love To London. Stuwend ingespeeld door onder meer Brian Eno, Rob Ellis (tevens producer), Ed Harcourt, Jim Sclavunos en Mick Jones. Een absolute meerwaarde op een album met een indrukwekkende collectie aan liedjes.
(Johan Schoenmakers)