Link Wray – 3-Track Shack

In mijn vriendenkring van rockafficionados zorgde de in North Carolina geboren rocker Link Wray (1929 – 2005) begin jaren zeventig met zijn album Rumble voor de soundtrack van ons ontbijt. Nu ruim vijftig jaar later worden we getrakteerd op een sympathieke heruitgave van de albums Shawnee, Apache en Comanche die hij begin jaren zeventig opnam in de vervallen woning van zijn familie in Maryland. Stilistisch wijken deze drie albums behoorlijk af van het gelikte rockgeluid van Rumble dat het zo goed deed bij ons ontbijt van zwarte koffie, whiskey en Rode Libanon. Onder begeleiding van akoestisch gespeelde klankkleuren toont deze afstammeling van de Shawnee-indianen zich een bevlogen zanger die wel raad weet met stijlgebieden als country, blues en soul. Een speciale dankbetuiging gaat daarbij uit naar mama Wray die tijdens de sessies “zorgde voor hete koffie en lekkere chili”.

 

Tina Refsnes – No One Knows That You’re Lost

No One Knows That You’re Lost is het debuutalbum van de Noorse zangeres-liedjesschrijfster Tina Refsnes. Ze groeit op in de kustplaats Florø waar ze met volle teugen geniet van de overweldigende natuur in de omgeving. Een verlangen naar de stad voert haar na een tussenstop in Oslo naar de Engelse havenstad Liverpool waar ze vier jaar verblijft. Eenmaal terug in Oslo raakt ze onder de indruk van het transparante geluid van een plaat van de Canadese producer Robbie Lackritz (Feist, The Weather Station). Tot haar niet geringe verbazing toont hij zich bereid haar debuutalbum op te nemen.

Samen met haar vriend en vaste begeleider Eirik Stordrange (elektrische en akoestische gitaar, lapsteel gitaar) reist het duo af naar Canada. In de Nassau studio in Toronto verenigt Lackritz ze met de Canadese musici Don Kerr (drums, percussie,zang en cello) en Mike O’Brien (bas, akoestisch gitaar, piano, orgel en zang). De elf liedjes worden in drie weken tijd opgenomen. Tina en haar muzikale entourage opteren stilistisch voor een mix van Engelse folk en akoestische americana. Het beoogde transparante geluid maakt dat de vele subtiele details in de instrumentaties optimaal tot hun recht komen. Een goede zaak want Tina’s stembereik is beperkt. Een makke die tevens adequaat gepareerd wordt door de kwaliteit van de liedjes plus de sterke liedteksten en indringende voordracht van deze getalenteerde dame.

(Koos Gijsman)

 

 

 

 

Koos Gijsman