Zijn naam mag dan White zijn, maar zijn muziek is dat zeker niet. De thans 72-jarige Tony Joe White onttrekt zijn muziekstijl direct uit het moerasgebied van de staat Louisiana wat hem de eretitel Koning van de Swamp Rock heeft bezorgd. Zijn uitstekende gitaarspel is nauwe verwant aan de speelwijze van blueslegendes als John Lee Hooker en R.L. Burnside. Als verhalenverteller bezet White een ereplaats naast literaire zwaargewichten als John Steinbeck en Tennessee Williams. De muziekwereld kent hem vooral als schrijver van een aantal klassieke liedjes. Liedjes als Polk Salad Anny, Rainy Night In Georgia en Steamy Windows bereiken door de uitvoeringen van Elvis Presley, Ray Charles en Tina Turner een miljoenen publiek. Een dikke veertig jaar na zijn debuut trakteert White ons middels Rain Crow op zijn jongste studioalbum. Een album waarop zijn zoon en producer Jody White goed begrepen heeft dat een sobere omlijsting van de karakteristieke zang en het unieke gitaarspel van zijn vader verreweg de voorkeur geniet. Ook bassist Steve Forrest en drummer Bryan Owings voelen haarfijn aan dat een minimale inbreng hunnerzijds de kracht van Tony Joe’s liedjes alleen maar versterkt.

Een kracht die door de uit de modder getrokken liedteksten en het laid-back geluid van zijn gitaarspel en vocale voordracht maximaal effect sorteert. Hoewel qua stembereik de jaren gaan tellen, heeft White op 72-jarige leeftijd nog altijd genoeg zeggingskracht om de liefhebbers van diepgravende, unieke Amerikaanse volksmuziek met een zuidelijke tongval volop te kunnen overtuigen. Als een eigentijdse alchemist is Tony Joe White er ook nu weer in geslaagd de verhalen uit de drassige onderlaag van de Amerikaanse samenleving te transformeren tot beklijvende kwaliteitsliedjes die een leven meegaan.

Koos Gijsman