Als exponent van de hippiegeneratie koester ik de helden van mijn jeugd. Elke hernieuwde versie van klassieke albums van bands als The Beatles, Led Zeppelin en The Grateful Dead mogen op voorhand op mijn sympathie rekenen. Gelijktijdig ben ik uiterst ingenomen met de constante aanvoer van nieuwe acts die ik uit hoofde van mijn occupatie toegestuurd krijgt. Tot mijn grote genoegen heb ik kunnen constateren dat er qua originaliteit volop te genieten valt van een reeks nieuwe acts die hun opwachting maken. Zo staat er ergens in het Verenigd Koninkrijk een boom waaruit met grote regelmaat frisse en fruitige groepen vallen met een volstrekt eigen signatuur. Een van die groepen is het uit Leeds afkomstige collectief van Alt-J dat in 2012 op verpletterende wijze debuteert met het album An Awesome Wave. Na het vertrek van bassist Gwil Sainsbury presenteren de overgebleven drie bandleden in 2014 opvolger This Is All Yours. Een album waarvoor ze in weerwil van de gemengde kritieken een Grammy in ontvangst mogen nemen. Drie jaar later verschijnt het derde album van onze jonge helden. Opgenomen in diverse studio’s in Londen onder productionele leiding van Charlie Andrew is Relaxer door de vele kraakhelder opgenomen details een lust voor het gehoor van audiofiele muziekliefhebbers. Vanaf de ambientklanken in het intro van opener 3WW tot en met de klanken van het ingenieus gearrangeerde afsluitende lied Pleader (dat werd opgenomen met een groot orkest in de Abbey Road studio) speelt het trio een spannend spel met een keur aan stijlinvloeden. In weerwil van de vele uiteenlopende details blijft Relaxer een uiterst toegankelijke plaat. Een productie waarop zelfs een versie van het klassieke poplied House Of The Rising Sun op een onderhoudende wijze nieuw leven ingeblazen wordt.

www.altjband.com

(Koos Gijsman)