RSS

I See Hawks In L.A. – Live and Never Learn

Live and Never Learn

De allereerste referenties wanneer je naar “Live and Never Learn” van de alternatieve countryformatie I See Hawks In L.A. luistert zijn onmiskenbaar Poco, The Byrds, Gram Parsons en het vroege werk van The Eagles. De aanstekelijke, melodieuze en aangename meerstemmige ingrediënten, die countryrock muziek zo populair maken zijn op het nieuwe wapenfeit rijkelijk aanwezig. Muziek waar je een warm en melancholisch gevoel van krijgt. Liedjes die met groot gemak je gehoorgang inglijden. Met het verschil dat de sfeer op “Live and Never Learn” ongedwongener, losser, bluesier  en geïnspireerder klinkt dan voorheen.

Het moet gezegd worden. Dit vaardige gezelschap komt wat minder braaf, lief en gepolijst over dan op platen als Mystery Drug (2013), New Kind Of Lonely (2012) en Hallowed Ground (2008).  Subtiel wordt van de gebaande paden afgeweken. Een soort van stekel aan een tak waaraan je je prikt. Met een rugzak vol leed op de rug van twee bandleden besluit I See Hawks In L.A. na vijf jaar van stilte naar buiten te komen met het nieuwe werk. De persoonlijke littekens  maar  ook de kunst van het relativeren hoor je terug in de teksten op “Live and Never Learn”.  Deze plaat  biedt met de jankende pedaalsteel (Dave Zirbel), de treurklanken van de viool (Dave Markowitz), de soms gruizig klinkende gitaren en de snikkende zangstemmen genoeg raffinement om ruim 55 minuten te blijven boeien.

Met gitarist Paul Lacques wederom achter de knoppen en het aan Chuck Prophet gerelateerde stemgeluid van zanger Rob Waller worden veertien puike countryrock songs door de vier sympathieke Amerikanen uit de losse mouw geschud. De kers op de pudding  is het intrigerende My Parka Saved Me en de ingetogen, akoestische pracht van het nummer Spinning, waar drumster Victoria Jacobs de vocalen voor haar rekening neemt.

www.iseehawks.com

(Johan Schoenmakers)


Comments are closed.