Na de weinig overtuigende mainstreamrock van mega acts als Kings of Leon, Foo Fighters en Pearl Jam is het een verademing om te luisteren naar de grensverleggende hardrock/metal van Mike Patton en zijn muzikale soulmates!! Helaas krijgt Patton geen 6 bladzijden in Oor of Lust for Life, maar dat zal wel aan de bladenoplage liggen. Genoeg gezeurd.

Op de draaitafel ligt “Tonic Immobility”. Een albumtitel die verwijst naar de malaise van het leven in een lockdown. Een puik stuk vinyl van de Amerikaanse rockformatie Tomahawk. Een project van muzikanten die hun sporen ruimschoots hebben verdiend in Faith No More (Mike Patton), The Jesus Lizard (Duane Denison), Mr. Bungle (Trevor Dunn) en Helmet (John Stanier),

Na iedere draaibeurt moet ik de naald in het vriesvak leggen om af te koelen en kan ik en mijn tintelende oren even op adem komen. Tomahawk kan zo doorgaan voor een nieuw vaccin tegen Corona. Geen virus is bestand tegen de kracht, het volume, de afwisseling en het spe(e)lplezier van deze vier heren.  

Twintig jaar na hun gelijknamige debuut en acht jaar na hun laatste wapenfeit “Oddfellows” klinkt Tomahawk op het nieuwe album nog altijd als een door de wol geverfde band. De nummers zitten prima in elkaar. Ritmisch, hard, strak en bovenal overtuigend. De urgentie spat ervan af, terwijl de band onontgonnen terreinen de ruimte biedt, zoals de bossanova en flamenco.

“Tonic Immobility” is een plaat die de sterke punten vertegenwoordigd van alle bandleden. Patton is vaak ongeremd. Hij krijst, schreeuwt, zingt en fluistert dat het een lieve lust is. Alof de hoogtijdagen van Faith No More nog voor ons liggen. Zanger en toetsenist Mike Patton heeft ons in deze moeilijke tijden zeker iets te zeggen! Al is het maar even een fijne ontsnapping uit de realiteit voor zo’n kleine drie kwartier.

https://www.facebook.com/Tomahawkband

(Michael Struis)