Mijn kennismaking met de Canadese zangeres Lynne Hanson gaat terug naar 2008 met het onderhoudende album “Eleven Months” . Een klein jaar later gevolgd door haar optreden in het knusse Transvaria in Den Haag, waar zij samen met de topmuzikanten Rob van Duuren (pedalsteel) en Alex Akela (viool, basgitaar) volledig in haar element was.

Hanson is iemand waar het woordje sympathiek voor is uitgevonden. Haar achterliggende americana albums zijn niet hemelbestormend of ultra-hip en ruiken vooral naar vakmanschap en degelijkheid. Toch treedt ze op haar laatste plaat Ice Cream In November buiten haar artistieke comfortzone. En omarmd ze met producer en multi-instrumentalist Blair Michael Hogan, waarmee het grootste deel van de liedjes werd geschreven, een avontuurlijker en eigentijdser geluid zonder haar americana roots in de steek te laten.

Liedjes die onweerstaanbaar zijn in hun aantrekkingskracht. Voor elke gemoedstoestand is wel iets te vinden op Ice Cream in November. Van prettige uptempo indierock, gruizige outlaw country tot aan het rustiger werk waarin je weg kan zinken om je pijn te helen.

www.lynnehanson.com

(Johan Schoenmakers)