Black Lips, je haat ze of je loopt ermee weg. Een tussenweg is er eigenlijk niet. Dat waren mijn openingszinnen bij het twee jaar geleden verschenen Sing in a World That’s Falling Apart. Verre van perfect en met lallende en onzuivere zangpartijen. ‘Verwacht het onverwachte’ zoals Oscar Wilde ooit zei. Na negen albums voelt niets meer vreemd aan van de Black Lips. De opvolger Apocalypse Love is een oerkreet aan de onvoorspelbaarheid van de wereld waarin we leven. Een aangenaam, disharmonische plaat, die in razend tempo door genres en emoties zwiert. Dat is waar het altijd bij dit gezelschap om draait . 

Het belangrijkste is dat je je vermaakt. Zowel met de disco invloeden in Sharing My Cream of tijdens de Ennio Morricone achtige Tongue Ties. Of met de blauwdruk groove van Link Wray (Love Has Won) en de toeters en bellen van Phil Spector (Operation Angela). Om opnieuw met Oscar Wilde te citeren: ‘Gematigdheid is een fatale zaak’. In dat geval zijn de Black Lips onsterfelijk.

www.black-lips.com

www.konkurrent.nl

(Johan Schoenmakers)