It’s Another Wor D, mijn kennismaking zeven jaar geleden met Sigrun Tara Øverland en Eirik Dørsdal  van het Noorse duo Picidae, had ik in eerste instantie de nodige moeite mij eigen te maken.  Die opzienbare stijl van onthaasting vereiste een bepaalde gemoedstoestand om de vindingrijke klanken en geluidskunst van het tweetal te waarderen. Daarmee dwingde zij mij tot extreme aandacht. Dat zet je niet even op tijdens het afwassen, schoonmaken of bij visite over de vloer. Dromerige muziek met Overlands verleidelijke strot, die het midden houdt tussen experimentele pop en het jazzgenre met electronische, Middeleeuwse en Renaissance elementen. Intrigerend, wonderschoon en vooral onderscheidend en een genot om naar te luisteren. Fraaie composities met een kalmerende werking, die natuurlijk aanvoelen en niet in een hokje passen.

Net als op de voorganger wordt het tweetal op het onlangs verschenen A Stray Labyrinth omringd door een bijzonder instrumentarium zoals de lier, autoharp, dulcimer, de synthbass, de Afrikaanse Kalimba, de Indiase Shruti Box en het Japanse snaarinstrument Taishogoto. Waanzinnig mooi hoor en lekker eigenzinnig met een rustgevende sfeer, nooit voorspelbaar en die door het toegankelijke geluid van de prominent aanwezige trompet toch sneller bij mij binnendringt in hun klankenwereld.

Twee albums in zeven jaar is niet veel… Het is duidelijk dat Sigrun en Eirik Dorsdal de tijd nemen om goede muziek te maken. Het volstaat om de harmonieën en de melodieën die het duo maakt te bewonderen om ervan overtuigd te raken. Soms met discrete versterking van Jo Berger Myhre (contrabas) op een handvol nummers en de Arctic Philharmonic op het titelnummer. De magie en de charme werken onmiddellijk!

https://www.facebook.com/picidae.norway

(Johan Schoenmakers)