Een maandelijks terugkerend thema. Deze maand gaan we terug in de tijd met het naamloze album van de Amerikaanse rockformatie Crabby Appleton.

Toen het door het op het Elektra label uitgebrachte debuut van Crabby Appleton begin 1970 verscheen, beschreef muziekrecensent Lester Bangs het album in Rolling Stone magazine als “as satisfying a definition of the mainstream rock band as we’ve had this year”. Daarmee liet Bangs niet alleen blijken hoe goed hij het debuut van de Amerikaanse rockband Crabby Appleton vond, maar geeft hij ons inzicht in wat standaard poprock in de jaren 70 ook alweer was.

Crabby Appleton veroverde in 1970 de hitlijsten met hun goed in het gehoor liggende Go Back, een energiebom met een positief wraakthema. Het optimisme werkte aanstekelijk en het nummer klom hoog in de Amerikaanse hitlijsten. In ons land behaalde het nummer een elfde plaats in de Veronica’s Top 40.

Wie goed oplette, hoorde ook dat Crabby Appleton veel meer kon dan pakkende hooks schrijven. Dit was rock ’n roll. Dat betekent dat er psychedelische jams door de nummers verwoven zaten, congo’s in de percussiesectie en een orgel die standaard extra minuten aan de nummers plakte. Alle muzikanten van Crabby Appleton waren buitengewoon goed in wat ze deden en kregen de ruimte hun talenten tentoon te stellen in de sterke composities van zanger/schrijver Michael Fennelly. Crabby Appleton opende voor bands als The Doors, Sly and The Family Stone, Guess Who en Three Dog Night.