Bezig baasje, die Gurf Morlix. Zelf heeft hij inmiddels zes cds uitgebracht. Als producer is hij mogelijkerwijs nog drukker. Vanaf 1998 is Gurf vaste guitaarspeler en producer van de Lucinda Williams en heeft verder produktiewerk verricht voor o.a.
Mary Gauthier, Ray Wylie Hubbard, Tom Russell, recentelijk voor Romi Mayes en
Slaid Cleaves. 
Eindigde de vorige cd  van Gurf Morlix “Diamonds to Dust”  op een tiende plaats in mijn eindejaars-top 10, deze nieuwe “Last Exit To Happyland” mag er ook wezen.
Alleen het drumwerk liet Gurf over aan Rick Richards die vaker de drumstokken hanteert op de cd’s van Morlix. Vocaal wordt Gurf bijgestaan door o.a. Ruthie Foster.
Met zijn soulfull stem opent Gurf de cd met “One More Second”, waar ik in het begin mijn hart vasthoudt. Ik vind namelijk zelf dat  “One More Second” begint waar  “Diamonds to Dust” eindigt. Het nummer is aanstekelijk maar herkenbaar. Gelukkig is mijn angst van korte duur en slaat ie mij met het lazy bluesnummer
“Walking to New Orleans” flink om de oren, waar Morlix de dodelijke wind en de regen van de orkaan Katrina bezingt. In de altcountry-blues “Crossroads” wordt het Gurf duidelijk dat hoeveel mensen je ook ontmoet die hun ziel aan de duivel hebben verkocht, niemand ooit zal klinken als Robert Johnson.
“She’s a River” wordt samen met Ruthie Foster naar grote hoogte gezongen. Een country-blues ballad die op de repeat moet in de cdspeler. Zeker 1 van de hoogtepunten van “Last Exit To Happyland”.
“Drums from New Orleans “is zo’n lekkere swampy-blues nummer. Gurf als 12 jarig jongetje luisterend naar de radio om de “Drums from New Orleans” op te vangen.
“Music you mighta made” verhaalt over Blazey Foley. “Ik denk aan al je nummers die je heeft gespeeld”, tevens weer mooi bijgestaan door zangeres Ruthie Foster, die ook op het kale bluessy “I got nothin” opduikt. Bluesrockend is Gurf de reiziger in “Hard Road”. Swampblues in de eeuwigdurende relatie die op de klippen dreigt te lopen in “End of the Line”. Het acoustische, eindigend in een duet met Ruthie Foster “Voice of midnight” blikt Gurf Morlix terug op gebeurtenissen die plaatsvonden omdat de tijd er op dat moment voor was.
“Last Exit To Happyland” van Gurf Morlix is toch een juweel geworden wat ik bij de openingstrack niet van had verwacht. Het wachten is nu op het nieuwe werkstuk met Slaid Cleaves welke half april zal verschijnen. 

Johan Schoenmakers