Laurel Lee is misschien voor u en mij een onbekende, maar “Showdown” is inmiddels haar derde cd. Op haar facebook krijg je al de indruk hier te maken met een prettig gestoorde zangeres. Over haar en haar begeleidingsband The Escapees: Tijdens optredens zijn er enkele regels opgesteld: we spelen geen nummers van andere artiesten. Roepen om verzoeknummers na de laatste toegift kost je vijf dollar. Koop geen bier voor de drummer. We houden van zelfgebakken koekjes. Mocht je een feestje voor je echtscheiding houden moet je ons boeken! Laurel toont nu al een glimlach om mijn mond voordat de cd uit het doosje is gehaald. Hoe de cd klinkt: “It sounds like honeymooning Loretta Lynn and Waylon Jennings drank a carload of home brew at a campground and collaborated all night near the fire with neighboring campers Woody Guthrie and the Heartbreakers”. De zangeres is samen met haar begeleidingsband The Escapees behoorlijk populair in Portland en omstreken. Laurel lee heeft een stem vergelijkbaar aan Michelle Shocked.
De cd “Showdown” bestaat uit midtempo songs, die het midden houden tussen country en folk. Humor is de rode draad op deze cd. Laurels teksten zitten vol met simpele en grappige spitsvondigheden, zoals de titel van een ouder liedje “Why don’t we don’t get Married”. Een titel als I’m a Rabid Dog mag er ook best wezen. Een bluesliedje met een duidelijke raakvlak naar Muddy Waters Hoochie coochie Man. Tijdens het reggae-achtige God’s Not Oz doet Laurel ons het volgende uit de doeken: I’m sure he’s not the white guy we’re seeing on TV. I’m not afraid of what I say. God’s a bug. Het brave schoolmeisje met vlechtjes zoals zij gefotografeerd staat op de binnenkant van de hoes heeft mij kostelijk vermaakt met oerdegelijke altcountry melodieën en de humoristische teksten. Een half uur durend cdtje met elf nummers dat zeker een aanrader is voor zeurpieten en chagrijnen. Oke, ik hou mijn kwebbel al dicht!
www.cdbaby.com/cd/lleeescapees3
www.myspace.com/laurelleeandtheescapees
(Johan Schoenmakers)