Soms ontkom ik als recensent niet aan de indruk dat in het door een recessie geteisterde Amerika de oplossing gezocht wordt in het produceren van een eigen cd. De schier onuitputtelijke stroom aan vooral americana-albums veroorzaakt een zekere onverschilligheid wanneer het zoveelste album het levenslicht aanschouwt. Dat wordt nog eens extra in de hand gewerkt door de eenvormigheid in productie en klankbeeld waar vooral in centra als Austin en Nashville sprake van is. Er zijn natuurlijk gelukkig altijd uitzonderingen en Come Sunrise van de uit Austin afkomstige zangeres/liedjesschrijfster Rita Hosking is daar een goed voorbeeld van. Hoewel haar stijlgebied diep verankerd ligt in de countrymuziek, hebben haar liedjes zoveel extra’s dat je van een uitzonderlijk album mag spreken.

Haar stem leunt weliswaar ietwat tegen die van Gillian Welch aan maar qua voordracht, compositie en inkleuring staat deze dame volledig op eigen benen. De stappen die ze daarmee op haar levenspad gezet heeft, transformeert ze in poëtische liedregels en uiterst melodieuze liedjes die kwalitatief ver uitsteken boven de norm in het genre. Een gezelschap uitstekende instrumentalisten bespelen met verve de in de countrymuziek vertrouwde instrumenten als pedalsteel, banjo, viool, mondharmonica, accordeon en dobro. Producer en multi-instrumentalist Rich Brotherton verstaat het vak van variaties aanbrengen tot in de kleinste details waardoor elk lied een eigen klankkleur heeft. Bovendien is hij niet bang af te wijken van de begane paden waardoor ongewone – maar altijd fraaie – muzikale decors ontstaan. Persoonlijke favoriet is het folkie Hiding Place waarin Brotherton magie bedrijft met een samenspel van citer en dulcimer. Het is slechts een voorbeeld van een van de vele liedjes die dit album tot een aanrader maken in het zo drukbezochte vaarwater van de countrymuziek. (verkrijgbaar via Lucky Dice)

www.ritahosking.com
www.myspace.com/ritahosking

(Koos Gijsman)