Het album “Rustic Poet” van de Texaan Huke Green is een opmerkelijk en eerlijk album van iemand, die klinkt alsof hij het permanent moeilijk heeft met het leven. Zijn vorige plaat met de formatie The Wayward Sons bevatte een veelvoud aan elektrische gitaren. Op de cd “Rustic Poet”, waar Huke naast zijn akoestische gitaar, begeleid wordt door zijn band The Hard Truth, is de muzikale omlijsting vrij schaars. De zanger met een stem waar geen nagel op een welbekend schoolbord tegenop kan, graaft diep in de ziel van de luisteraar. Ik kan mij voorstellen dat niet iedereen voor de bijl gaat bij het horen van de gekwelde vocalen van Green, want heel gemakkelijk in het gehoor liggen die niet.

De muzikanten Tommy Worley (gitaar), Mark Francis (basgitaar), Kev Harris (drums) en Jonathan Lin (viool) creëren een subtiele, intense en pure sfeer, waar je bijna in slaap wordt gewiegd. Een krassende viool doet je regelmatig wakker schrikken. Wanneer je eenmaal wordt meegezogen in de wereld van Huke Green is dit album een fijne trip. Het gaat tenslotte niet om schoonheid of perfectie. Je moet er door geraakt worden, waardoor je een plaat keer op keer blijft draaien. Je hoort en voelt dat de singer-songwriter zijn ziel en zaligheid in zijn muziek legt. “Rustic Poet” is een folkalbum met tien getergde nummers, die majestueus voortschrijden.
www.hukegreen.net

(Johan Schoenmakers)