De beste Kinks-plaat sinds jaren heet Temple Beautiful en werd gemaakt door Chuck Prophet. Zelfs al beweert die laatste dat zijn twaalfde soloalbum zijn geboortestad San Francisco als onderwerp heeft, de invloeden van vooral Ray Davies zijn overduidelijk aanwezig en komen met name in het rockende titelnummer en Museum Of Broken Hearts, een song die zijn personages heeft opgescharreld in hetzelfde rariteitenkabinet waar de opperkink vaste klant is, als een stripteasedanseres uit een taart gesprongen.
Naast de Kinks passeren er nog wat grootheden uit de popgeschiedenis de revue. Af en toe waaien er Byrds-gitaren rond (Castro Halloween, The Left Hand & The Right Hand, He Came From So Far Away), klinkt er een gecombineerde Them-/ Mink DeVille echo in een song door (White Night Big City dat de dubbele moord op de homoseksuele politicus Harvey Milk en burgermeester George Moscone als onderwerp heeft) en zorgt een blazerssectie voor een streepje ouderwetse soul (Little Girl, Little Boy, een duet met zangeres annex echtgenote Stephanie Finch).
Temple Beautiful is, zoals hierboven al aangestipt, een plaat die is opgebouwd rond een centraal thema: San Francisco. Prophet zorgt in de liner notes voor de nodige achtergrondinformatie bij de nummers. Tot groot jolijt van de luisteraar die de verre en recente geschiedenis van die heerlijke stad niet kent, staat de thematiek niet in de weg van waar het in wezen allemaal om draait: de muziek. Prophet houdt zich niet al té strikt met zijn onderwerp waardoor er ruimte ontstaat voor een prachtig nummer als Emperor Norton In The Last Year Of His Life, een fraai portret van de vrolijk gestoorde Engelsman Joshua Abraham Norton, die zichzelf in 1859 uitriep tot de enige echte koning van de toenmalige VS en beschermer van Mexico en die in 1880 stierf in opperste armoede. Een tot de verbeelding sprekend einde van een al even tot de verbeelding sprekende plaat.
www.myspace.com/chuckprophetofficial