Luidruchtig, rauw en whiskey – enkele trefwoorden die in me opkomen na het beluisteren van “Hope And The Heart It Breaks”. Het nieuwe album van de uit het noorden van Amerika afkomstige formatie Truckstop Darlin’. Een sterke rockplaat, waarop zuidelijke elementen als de broeierige moerassen van Alabama en woestijngebieden van Texas de kop op steken. Met een stevig fundament van de pedalsteel en de intense, afgeschuurde stembanden van de zanger met de imposante bakkebaarden John Phelan wordt vanaf het openingsnummer Don’t Walk Away flink het gaspedaal ingetrapt. Met een combinatie van southern rock, country met een rock ‘n roll gevoel en de glorieuze zucht naar de jaren negentig gitaarnoise wordt door het kwartet uit Portland op ieder nummer een elektrisch geladen spanning meegegeven, waarbij regelmatig de namen van Drive-By Truckers, Slobberbone, Uncle Tupelo en Wilco opborrelen.

 

Hoor de kwelling van Kurt Corbain in Sad Sweet Songs, scheurende gitaarriffs, pompende baslijnen en het opzwepende ritme in het nummer Same Old Story en een dikke uitgespuwde rochel in het snijdende Dead Roses (‘Who are you, Who The Fuck Are You’). Het resultaat is een plaat van Truckstop Darlin’,  waarop de heren John Phelan (zang, gitaar), Nick Foltz (basgitaar, zang), Michael Winter (pedalsteel) en James Pearson (drums) muziek maken vanuit hun ballen. “Hope And The Heart It Breaks” is een album,  dat waarschijnlijk weinig geld zal opleveren. Vanuit een oergevoel raakt deze plaat het hart op de juiste plek en knauwt bovendien heerlijk op los.

www.truckstopdarlin.com

(Johan Schoenmakers)