Tried to get it right for you/Well, isn’t that what every man is supposed to do?/”I was glad to be a fool for you/Occasionally lose my cool for you.Hiermee zet Derek Thomas, opererend onder de naam Skyline Drive de toon op een album, waar melancholie en hartzeer zwelgt in verdriet en je emotioneel uitwringt.  Waar ik nog steeds de rekening krijg gepresenteerd uit de tijd, dat een aantal etterbakjes, de beulen op het schoolplein, mijn vroege jeugd hebben vergald, bladert de Californische liedjesschrijver met plezier door de pagina’s van een famieboek met foto’s van zijn eerste onschuldige liefde. Anders dan de dromerige artrock van het nagenoeg onbekend gebleven psychedelische trio 60 Watt Kid, waarin Derek jaren geleden muzikaal actief was, heeft “Topanga Ranch Motel” meer van doen met folk op een behoedzaam americanabedje.

 

Gevoed door een akoestische live sfeer, de gitaar op zijn schoot met slechts een opnamemicrofoon in zijn knusse huisje in Topanga Canyon hoeft het leven van Skyline Drive niet snel voorbij te gaan op “Topanga Ranch Motel”. Spaarzaam en effectief omgeringd door de heerlijke tristesse van de pedalsteel, piano, viool of de hartverscheurende vocalen van zangeres Leslie Stevens laat hij vooral zijn met ultra fijn schuurpapier bewerkte stembanden hun werk doen. Invloeden van Gram Parsons, Ryan Adams, Neil Young, Jackson Browne en Kris Kristofferson zijn op de juiste momenten ingepast in de tien door het leven getekende liedjes. Voor muziekliefhebbers die liever verder kijken dan wat de grote distributiemaatschappijen ons voorschotelen overtuigt Skyline Drive met een doe-het-zelf mentaliteit op het album “Topanga Ranch Motel”.

http://reverbnation.com/skylinedrivemusic

(Johan Schoenmakers)