Heb ik als 50+er dezelfde rechten als een tiener? Mag ik schaamteloos verliefd worden naast mijn relatie? Twee jaar geleden werd ik verliefd. Smoor, blind en tot over mijn oren op het stemgeluid van het betoverend nachtegaaltje Rachel Sermanni, die haar keeltje had gesmeerd met verwarmde honing en die als een behaaglijke warme deken om mij heensloeg. Zo verliefd dat de muziek op haar debuutplaat “Under Mountains” bijna er niet meer toe zou doen. Een ingetogen en intrigerende plaat met kwetsbare, zalvende, intense liedjes, die voor menig kippenvel zorgde. Bejubeld door de pers en met superlatieven overladen. Onlangs ontving ik via DGR music het album “Live in Dawson City” van de bijna 23-jarige Schotse zangeres. Live-albums hebben vaak nauwelijks een toegevoegde waarde.”Live in Dawson City” vormt daarop zeker een uitzondering en is dan ook een indringende luisterervaring.

Rachel Sermanni weet op het jaarlijks terugkerende muziekfestival in het Canadese Yukon samen met Jen Austin (piano)  een knus, intiem en indrukwekkend optreden neer te zetten. Naast twee nieuwe liedjes (To Wait To Wit To Woo en I’ve Got A Girl) en Two Birds van de eerder dit jaar verschenen ep “Everything Changes” bestaat de speellijst uit nummers van de plaat “Under Mountains”, maar dan soberder, kaler en breekbaarder door het uitblijven van de strijkinstrumenten. Ze hypnotiseert het muisstille publiek met huiveringwekkend mooie uitvoeringen van nummers als Bones,  Waltz en het afsluitende Song To A Fox. Geniet aanstaande zaterdag 11 oktober in de Utrechtse Tivoli De Helling van haar verleidelijke stem in combinatie  met een eenzame gitaar of piano als begeleider. Verhalende liedjes verpletterend in al zijn eenvoud en bijkans verstikkend qua emotie.

www.rachelsermanni.net

(Johan Schoenmakers)