Vier jaar na het uitstekende album The Runaway verschijnt het nieuwe album Alias van The Magic Numbers. Twee duo’s bestaande uit broer en zus, Romeo en Michele Stodart plus Sean en Angela Gannon, brengen tien jaar geleden hun gelijknamige debuutalbum uit. De fraaie close harmony zang van het viertal doet de pers direct wijzen naar vergelijkingen met The Mamas & The Papas, The Beach Boys en Fleetwood Mac van de Rumours periode. Vier jaar na het lichtelijk tegenvallende tweede album Those The Brokes is het bingo met het exemplarische album The Runaway. De prachtige vioolarrangementen van Robert Kirby (bekend van de eerste twee folkklassiekers van Nick Drake) en de smaakvolle productie van Björks producer Valgeir Sigurðsson maakten The Runaway tot een van de best bewaarde geheimen van die jaren. In de tussenliggende periode hebben de groepsleden privé het nodige voor hun kiezen gehad.

Muzikaal is een tour met een akoestisch instrumentarium van invloed geweest op het klankbeeld van Alias. Het door Romeo Stodard geproduceerde album klinkt over de hele linie wat zwaarder van opzet en mist de lichtvoetige teneur van zijn voorganger. Al is de innemende ballade Thought I Wasn’t Ready een uitzondering op die regel. Alias is ondanks de koerswijziging wel degelijk een sterk album van een groep die de aandachtige luisteraar muzikaal veel te bieden heeft. Het is inhoudelijk een album waarop de liedjes tekstueel niet makkelijk te behappen zijn. Volgens Romeo “zijn er geen antwoorden” en “is het leven een schot in de duisternis” (Shot In The Dark). Dat kan misschien wel zo wezen, maar Alias is in mijn boekje “een schot in de roos”.

www.themagicnumbers.net

(Koos Gijsman)