Samen met echtgenote Gillian Welch behoort Dave Rawlings tot de absolute top van de hedendaagse Amerikaanse volksmuziek. Dit keer opereert het duo onder de naam Dave Rawlings Machine waaronder we al eerder in 2009 het wonderschone album A Friend Of A Friend mochten begroeten. De liedjes voor dit album schreef het duo na The Harrow & The Harvest tour, het album waarmee het echtpaar onder de merknaam Gillian Welch in 2011 zijn unieke positie in het landschap van de americana overtuigend bekrachtigde. Opnieuw slagen Welch en Rawlings er op hun jongste samenwerkingsproject Nashville Obsolete in de wederwaardigheden van hun landgenoten te vertolken middels liedteksten die bol staan van empathie, humor en rake typeringen. In de Woodland Sound Studios in Nashville heeft producer Dave Rawlings gekozen voor een gevarieerd klankbeeld. Naast het formidabele, karakteristieke flat-picking spel van Rawlings op zijn blauwe gitaar vertolken gastspelers als Punch Brothers’ bassist Paul Kowert, voormalig Old Crow Medicine gitarist/achtergrondvocalist Willie Watson plus Brittany Haas (Crooked Still) op viool en Jordan Tice op mandoline een glansrol in de opmaak van de liedjes.

Aanvankelijk moest ik wennen aan de vioolpartijen die door Rawlings toegevoegd zijn in een aantal liedjes. Enkele draaibeurten later vallen ook die op hun plaats en vormen ze een welkome aanvulling op de toch al zo rijk geschakeerde invulling van de liedjes. Een aparte vermelding gaat uit naar Gillian Welch die ook in een ondergeschikte rol in de schaduw van de bevlogen zangpartijen van haar man de sterren van de hemel zingt. Nashville Obsolete is een album dat vanaf de eerste noot de luisteraar bij de hand neemt en meevoert op een even mythische als enerverende muzikale reis over het Amerikaanse continent. Een landschap waarin we met regelmaat de gekoesterde sporen aantreffen van het oeuvre van verwante geesten als Walt Whitman, Woody Guthrie, Robert Lowell, Tennessee Williams en Bob Dylan. Nashville veroudert, dat staat vast. De liedjes op Nashville Obsolete echter staan in marmer gehouwen voor eeuwig opgetekend in het Grote Amerikaanse Liedjesboek!

Koos Gijsman