Op de achterzijde van het tekstboekje dat bij West Coast Sound zit, Chris Laterzo’s vijfde album, krijgen een kleine dertig mensen een vriendelijk bedankje voor hun aandeel in de totstandkoming van dit plaatje. Daar had hij wat mij betreft ook Tom Petty, Dwight Twilley en de leden van America aan mogen toevoegen want de acht songs op dit nieuwe album zoeken soms zeer opvallend naar de slipstream van deze heren. Sterker nog, een nummer als Drag vertoont dezelfde dna-structuur als Sister Golden Hair van America. Waar overigens niks mis mee is, zolang de als nieuw gepresenteerde song maar geen blauwdruk is van het oudere voorbeeld.
Gelukkig is Laterzo behendig genoeg om die valkuil te vermijden, al scheert hij soms zo vervaarlijk dicht langs de randen ervan dat hij moet kunnen zien hoe diep die kuil wel is. Dat doet hij bijvoorbeeld in het eerder genoemde Drag, titeltrack West Coast Sound (zelden dekte een vlag de lading zo adequaat als in dit geval) en Subaru, een song die niet had misstaan op het debuutalbum van Tom Petty en de Heartbreakers.
Maar Laterzo slaagt er dus in om zijn evenwicht te behouden en de wijzer in zijn voordeel te laten doorslaan. Dat leidt tot een verzameling van acht liedjes die naadloos aansluiten bij de typische Californische folkrock die in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw het mooie weer maakte – letterlijk en figuurlijk deze keer. West Coast Sound is een album dat biedt wat het beweert te bieden: zonnige, ongecompliceerde, ietwat luie folkrock die lonkt naar het rijke muzikale verleden van de Amerikaanse westkust en je tegelijkertijd met één oog laat focussen op de toekomst.