Twee jaar geleden verscheen het debuutalbum Islands van de uit Londen afkomstige formatie Bear’s Den. Nu, twee jaar later is de Engelse formatie een graag geziene gast op de vele festivals die wereldwijd een miljoenenpubliek aantrekken. In de lage landen trad Bear’s Den op tijdens festivals als Pukkelpop en Lowlands en in de Oosterpoort in Groningen. Hun jongste album Red Earth & Pouring Rain is duidelijk gericht op een groot gehoor. Zanger, gitarist  en liedjesschrijver Andrew Davie en medeoprichter en multi-instrumentalist Kevin Jones namen afscheid van Joey Haynes wiens folky spel op  akoestische gitaar en banjo  ingeruild is voor een veel zwaarder geluid met echo’s van de fm-rockklanken van de zeventiger en tachtiger jaren.

In de Rockfield Studios in Wales heeft de groep met producer Ian Grimble tijdens sessies van vijftien uur per dag het repertoire van dit album opgenomen. Ruim baan is daarbij gemaakt voor de inbreng van drummer Jools Owen en synthesizerspeler Marcus Hamblett. Hoewel de groep duidelijk veel energie gestoken heeft in de nieuwe opzet van hun groepsgeluid, is mijn heimwee groot naar het akoestische geluid van Islands. In hun drang een groots geluid te produceren gokt de groep wat al te nadrukkelijk op de effecten van een dreunende beat en het geruis van synthesizers. Ook de teksten van Davie lijken aan slijtage onderhevig te zijn en weten mij niet te raken. Het maakt Red Earth & Pouring Rain tot een album dat naast enkele hoogtepunten (het wonderschone New Jerusalem) te veel vlakke momenten kent om over de hele linie te kunnen imponeren.

www.bearsdenmusic.co.uk

(Koos Gijsman)