Op 29 september en 2 oktober 2016 vormde het aan de voet van de Akropolis gelegen Odeon van Herodes Atticus, dat in het jaar 161 in Athene is gebouwd, het schitterende decor voor twee uitverkochte memorabele avonden van de Noorse begeesterde zanger Sivert Høyem. Iemand met een warme bariton, die met een donker en doorleefde klank meteen associaties oproept met Leonard Cohen, Nick Cave, Neil Diamond of Scott Walker – om maar eens wat dwarsstraten te noemen. Høyem is voormalig voorman van de Noorse formatie Madrugada, die tussen 1999 en 2007 internationale faam verwierf met hun gepassioneerde alternatieve rockgeluid. Het overlijden van gitarist Robert Burås betekende een vroegtijdig einde aan de band. Op eigen kracht gaf Sivert met de albums “Moon Landing”, “Long Slow Dance”, “Endless Love” en “Lioness” een geslaagd vervolg aan zijn muzikale carriere. De dubbel-cd met dvd “Live At Acropolis” is een fraai vastgelegde geluids- en beeldregistratie op een plek, wat vroeger een overdekt, gesloten gebouw was. Door de eeuwen heen is echter het dak en een deel van de muren door plunderingen verdwenen, waardoor het Odeon Herodes Atticus nu het karakter van een openluchttheater heeft.
In de categorie ‘je had erbij moeten zijn’ gaat op als je onderuit gezakt op de bank geniet van de dvd van Siverts onvergetelijke Griekse optredens. Je mist het gevoel, de sfeer, de emoties en de saamhorigheid van de bij elkaar 10.000 aanwezigen (over twee avonden gerekend). Daarentegen laat de solide podiumpresentatie van de kaalkoppige, tengere en charismatische zanger en zijn vaste begeleidingsband tegen de majestueus uitgelichte achtergrond van het Acropolis een verpletterende indruk achter. De sober en abstract geregisseerde filmbeelden betoveren mij als kijker. Zoveel overdonderende pracht en wonderschoon klankenpalet door de voor deze gelegenheid toegevoegde strijkerssectie en de incidentele vocale gastbijdrage van Marie Munroe, dat het je de adem haast beneemt. Muziek met een godvrezend dreigend randje en een prachtig melodramatisch tintje. De bescheidenheid straalt af van de zich kwetsbaar opstellende zanger. Maar zodra Høyem nummers uit zijn solorepertoire of Madrugada klassiekers inzet verdwijnt de nederigheid volledig in de magie van zijn muziek. Van voortkabbelende akoestische momenten tot immense geluidserupties. En het publiek verdwijnt gedwee mee in de imposante sfeer van het monumentale openluchttheater.
www.siverthoyem.com
(Johan Schoenmakers)