Over een nieuw album van een sympathieke Amerikaanse band met inmiddels drie ouder, wijzer en vader geworden heren met een voltijdse baan moet je niet teveel lullen. Het gaat gewoonweg om dat je ervan geniet. Op album nummer negen “Quiet and Peace” van de in 1986 opgerichte band Buffalo Tom uit Boston wordt op verdienstelijke wijze de draad opgepakt met de tijd, toen hun gitaarpop enigzins floreerde met nummers als Sodajerk en Taillights Fade. Het verleden heeft de heren weinig muzikale erkenning opgeleverd en daar zal met “Quiet and Peace” geen verandering in komen. Het zal de heren van Buffalo Tom ook geen bal interesseren. Het evenwicht in het leven en de oprechte passie in het maken van muziek voor hun trouwe aanhang heeft de hoogste prioriteit.

Of de tijd heeft stilgestaan serveren Bill Janovitz, Chris Colbourn en Tom Maginnis veertig minuten lang de meest melodieuze en geraffineerde meerstemmige popliedjes die afwisselend uitbundig (All Be Gone, Lonely Fast and Deep en Roman Cars) als weemoedig klinken (Overtime/See High The Hemlock Grows). “Quiet and Peace” is een album waarop het elektrische jaren negentig geluid wordt gecombineerd met een akoestische benadering. Een eerbiedige buiging verdient de fraaie afsluitende interpretatie van Simon & Garfunkels The Only Living Boy In New York door Chris, Bill en zijn dochter Lucy. 

02-12: Amsterdam, Paradiso
08-12: Eindhoven, Come As Your Are

www.buffalotom.com

(Johan Schoenmakers)