Nog voordat ik er erg in had, draaide ik “Orphans” van de uit Chicago afkomstige Michael McDermott vaker dan anders het geval was met nieuwe promo’s, die ik geregeld in mijn brievenbus aantref. Een aantal weken later ontdekte ik opeens, dat er ook nog iets over geschreven moest worden op onze website. Volgens schrijver en rockliefhebber Stephen King is McDermott ‘een van de grootste onontdekte talenten uit de rock-‘n-roll.
Is het nieuwe album “Orphans” van Michael McDermott een tussendoortje waarover in sommige recensies wordt gerept? Welnee zeg, want hij had een ander album klaarliggen. Maar “Orphans” kreeg voorrang. Deze liedjes moesten eerst voor iedereen het levenslicht zien. Avond na avond speelde hij tijdens zijn eindeloos durende tournee wel een liedje dat afgevallen was uit de sessies voor de albums “Willow Springs” (2016) en “Out From Under”(2018). Platen uit een periode nadat hij met hulp van zijn echtgenote Heather Horton zijn drank en drugs verleden achter hem liet. Favoriete genotmiddelen waar Michael naar greep door het plotselinge succes van zijn debuutalbum 620. W. Surf uit 1994.
“Orphans” bevat prachtige en sterke nummers die hij gewoonweg niet vond passen op zijn laatste twee platen. Het werden zogenaamde weesjes, die zich aan de zanger bleven opdringen. Vandaar de albumtitel die ook refereert aan de zanger toen zijn ouders overleden of het eenzame gevoel tijdens de 36 maanden durende tournee zonder vrouw en kind. En laat nu deze liedjes de volledige aandacht krijgen na een optreden, waar hij geregeld de vraag kreeg op welk album het betreffende (onbekende) liedje verkrijgbaar was. De urgentie was dus hoog om deze persoonlijke liedjes uit te brengen. “Orphans” is dan ook een handreiking naar zijn trouwe aanhang en de mensen die What If Today Were My Last, Sometimes When It Rains In Memphis, Meadowlark en Tell Tale Heart tijdens optredens in hun hart hadden gesloten.
Mij zal je er niet over horen, dat zijn werk in kracht en melancholie en in combinatie met zijn vrij typerend stemgeluid zou klinken als een erfgenaam van Bruce Springsteen. Vorig jaar vertelde hij in een telefonisch interview tegen de Chicago Sun Times:
“I wish after 25 years it wouldn’t still have to be, ‘you sound like Springsteen.’ I studied all those guys, sure…. The comparisons to me and Springsteen’s first album drove me to grow my hair long and do drugs. [Laughs] It doesn’t bother me any more. I’m gonna be Keith Richards now.”
“Orphans klinkt soms lichtvoetig met aanstekelijke rockmelodieën danwel bloedmooi, intens en zo kaal en goudeerlijk dat het soms pijn doet. Amerikaanse rootsmuziek met vakmanschap geschreven en smaakvol uitgevoerd. “Orphans” is een album dat wel degelijk essentieel is. Als Michael McDermotts voorgangers “Willow Springs” en “Out From Under” tot je favorieten horen, kan je zijn nieuwe plaat blind aanschaffen.
www.michael-mcdermott.com
(Johan Schoenmakers)