RSS

Cut Worms – Nobody Lives Here Anymore

Nobody Lives Here Anymore

De winkelcentra zijn gesloten. De kleedkamers zijn gevuld met geesten en de carrousel is bedekt met spinnenwebben.”Nobody Lives Here Anymore”, het meest recente, nieuwe werk van de Amerikaanse muzikant Max Clarke dat hij onder het alter ego Cut Worms uitbrengt, leest als een spookachtige bespiegeling van een vervallen Amerika en het verloren gegane optimisme van de American Dream. Vooral met de Amerikaanse verkiezingen in het verschiet is het moeilijk om het album niet door een politieke lens te bekijken.

Nadat hij twee jaar geleden debuteerde met het album Hollow Ground keert Cut Worms nu terug met een ambitieus album met zeventien liedjes en ruim vijf kwartier muziek. “Nobody Lives Here Anymore” werd opgenomen in de fameuze Sam Phillips Studio in Nashville met de gelouterde producer Matt Ross-Spang (Mountain Goats, Dale Watson, Jason Isbell, Lucero), die zorgde voor een intiem en veelzijdig geluid.

“Nobody Lives Here Anymore” klinkt als een spreekwoordelijk omgevallen platenkast of als een stapel singletjes in een doos, die in 1958 is verzegeld. Zijn muziek ruikt naar vergeelde platenhoezen en beschimmelde kelders. Je kunt de warmte en ruimtelijkheid horen van de studio. waarin hij op zijn gitaar tokkelt. Daarnaast dienen The Everly Brothers en Buddy Holly duidelijk als invloed voor zijn nasale, gepassioneerde en soms ietwat onzuivere falset. Platen die zo behaaglijk en uitnodigend klinken kan je bijna onmogelijk een hekel aan hebben. “Nobody Lives Here Anymore” is dan ook de perfecte plaat voor op de bank, met een dekentje en een kopje thee of koffie, om lekker naar buiten te turen met dit ongure weer.

De grote stimulerende kracht en tevens onderscheidende factor zijn Clarke´s verhalen, die je laat verdrinken in zijn rauwe, ongepolijste emoties en ontwapende openheid. Luisterend naar deze liedjes, die onder meer gevuld zijn met teksten over de liefde en verlangen geeft mij een ongeëvenaard gevoel van nostalgie naar dingen en tijden die ik niet eens heb meegemaakt. Zijn poëtische teksten creëren een paradoxaal warm maar deprimerend gevoel, dat van begin tot eind aanwezig is. Bovendien heeft hij een uitzonderlijk goed oor voor melodieën. Ze lopen uit hem weg als kleingeld uit naar buiten gedraaide zakken.

Als een warme deken lijkt het dat je de muziek kunt omslaan, maar tegelijk is het een melancholische ervaring die een gevoelige snaar raakt. Heerlijk ouderwets klinkende folk en countrypop op zijn best. De tijdsstempel van toen valt gemakkelijk te herkennen door de fraaie galmbak, de doo-wop koortjes, Cut Worms sentimentele zangpartijen en het gebruik van de honky/tonk piano, blazers en klokkenspel. Om met volle teugen van te genieten.

www.cut-worms.com

(Johan Schoenmakers)


Comments are closed.