Hoe moest ik te werk gaan bij de zwanenzang van de Vreemde Kostgangers? Vooralsnog besloot ik om de vorige twee platen erbij te pakken om hierna naar Mist te gaan luisteren. Zonder eventueel te blijven hangen in verlies (Henny Vrienten) en herinnering (George Kooymans). Ik wist die mogelijkheid kundig te pareren en luisterde vervolgens onbevooroordeeld achterelkaar naar het hele repertoire van de Vreemde Kostgangers. Dat deed ik keer op keer en die recensie moest er dan nu toch maar eens echt van komen.  

Mist is een waardig slotaccoord en een opgedrongen afscheid met herkenbare handtekeningen van Vrienten, Kooymans en De Groot. Warm, relativerend en bijzonder introspectief. Desondanks mis ik de eenheid van hun tweede plaat (Nachtwerk) en ontwaar ik een dunne samenzang wat weer terug te voeren is door de coronapandemie. En toch zal Vrienten vanuit het hiernamaals het goedkeurend aanzien, dat zijn nadrukkelijke wens dat deze plaat zou verschijnen, waarheid is geworden.

https://www.facebook.com/devreemdekostgangers/?locale=nl_NL

(Johan Schoenmakers)