Het is niet iedere singer-songwriter gegeven om in zijn of haar eentje te kunnen boeien. Bij optredens lukt dat meestal nog wel, maar voor een studio-album wordt voor de broodnodige variatie vaak de hulp ingeroepen van andere muzikanten. Die heeft de Noorse zanger en gitaarvirtuoos Bjørn Berge niet nodig. Met een band zoals op voorganger Who Else? of kaal op zijn nieuwe wapenfeit, het maakt eigenlijk weinig uit hoe je hem hoor. Wat overheerst is het meesterlijke talent van een solist die in staat is om met weinig middelen grote indruk te maken, waarvan de nummers in 1 dag in de Noorse ABC studio zijn vastgelegd.

Op een simpele drummachine na op de samen met Tim Scott-Cornell geschreven Your Man en Begging heeft zijn vingervlug en dynamisch akoestisch gitaarwerk en een dosis rauwheid in Berge’s stemgeluid de hoofdrol. Zelfgeschreven, of venijnige interpretaties van Black Night (Deep Purple), Get It On (T-Rex), en Willie Dixons Spoonful, de bluesliefhebbers zullen zijn krachtige , diepe strot en het naakte, muzikaal landschap op SteelFinger Slim prima verteren. Al zullen azijnzeikers hem de op de loer liggende eenvormigheid aanrekenen. Zulke types moet je dan ook niet al te serieus nemen.

 www.bjornberge.no

(Johan Schoenmakers)