Finlin lijkt mij het typisch geval van een eenzaat. Hij is volledig gericht op zijn vak, en de wereld er om heen is niet de zijne. Zijn visie is gestoeld op eenvoud, en komt heel basaal tot uitdrukking in zijn teksten en muziek. ’t Lijkt me een slimme man en integer muzikant. Wellicht schiet hij daarbij punten te kort op het sociale vlak, maar ach, wat maakt het uit. Een uitgesproken persoonlijkheid biedt muziek die iets dieper gaat dan een schaafwondje. Finlins nummers verdienen nu eenmaal extra luistertijd voordat ze echt tot leven komen. Dit album is tot stand gekomen op de Finny Farm te Colorado. “In the Winter of Our Discontent”: zoals Finny het zelf omschrijft. Twee muzikanten hebben naast Finlin nog ruimte gekregen, en stonden hem bij op de meeste nummers met pedal steel & gitaar (Eben Grace) en staande bas (Bob Montgomery).

Eigenzinnigheid heeft als voordeel dat je allerlei poëtische abstractheden ontwikkeld, zonder dat je die nadrukkelijk toelicht of uitlegt. Je levensfilosofie ontleden aan de loop van olie? Het is tenslotte niet niets. Olie als essentiële bestanddeel van ons “moderne” samenleving? Finlin is een meester van de taalkunst. En wanneer je daarbij gebruikmaakt van metaforen dan is er veel toepasbaar. Zelfs zonder “olie” werkt een relatie niet.

Georgia May

I think I’ve found the truth
Down in the joy of a thousand rains
and owing it all to you 
Saw the winter in a summer heat
Summertime in a winter’s sleep
Found your love there in a loneliness
miles from you

 

Jeff Finlin laat niet het achterste van zijn tong zien, en laat veel te raden over. Is dat nu niet juist de charme van poëzie? Hij speelt met taal, en heeft zijn zinnen aandachtig en met veel gevoel voor ritme samengesteld. Het gaat hem om de zeggingskracht, niet zo zeer om de betekenis van de zinnen zelf.

Took my hands off the wheel
there was nowhere to go
There was nothing to be, man,
I hadn’t been before

I found a new way of living,
put my face in the sun
full of trust and no doubt
Where the white becomes black, man
and the in becomes out

De informatie die niet vindbaar is op zijn hoes staat op zijn homepage, zoals bijvoorbeeld zijn teksten.  Finlins muziek vraagt om aandacht, en neemt geen genoegen met een achtergrond positie. Ditzelfde geldt voor zijn stem. Zijn licht nasale schorre klank is herkenbaar uit duizenden. Finlin is als je favoriete cognac. Zodra je hem proeft weet je weer waarom hij zo smakelijk is, en waarom je hem nog steeds de voorkeur geeft. Heerlijke plaat waar ik een tijdje mee uit de voeten kan!

 
www.jefffinlin.com
www.myspace.com/jefffinlin

(Rein van den Berg)