De Delftse zanger Nico Haak liet zich op zijn eerste grote succesnummer in de jaren zeventig niet onbetuigd over het kleine grappige speelgoedgitaartje: ‘Wij spelen zo graag op de joekelille, ‘t is om te gillen, dat wij het willen’. Met het zeker in het begin van de twintigste eeuw mateloos populaire instrument, dat zo weggegrist kon zijn uit de kinderkamer, scoorde Tiny (Herbert Khaury) Tim in Nederland een grote hit met ‘Tiptoe Through The Tullips. Inmiddels is de ukulele dankzij folky indieformaties als Beirut en Noah and The Whale helemaal weer van nu.

Llano Blue van het duo The Sweet Trade veegt op het debuutalbum “Pistols & Parasols” het ouderwetse imago van de ukulele van tafel en geeft het, samen met zijn compaan Sean Malroy die de viool in doodsnood kan laten krijsen, een waardige tweede jeugd. Uitbundig opgemaakt treedt het duo regelmatig op tijdens de wereldberoemde burlesque-avonden in San Fransisco. Een absurdistische samensmelting van zang, dans, cabaret, theater, varieté en extravagante kleding. Wie zeeën van tijd heeft kan met een gerust hart deze plaat verkennen en de taaie schoonheid ontdekken. Hoekige, grillige en intrigerende melodieën als in In My Bubble, Gone en Easy, – minder recht door zee dan het repertoire van ‘internetsensaties’ als Esmee Denters, Birdy en Lana Del Rey.

Een duidelijke glansrol is weggelegd voor de twee eigenzinnige en aparte liedcomponisten met Llano Blue in de hoofdrol van expressieve zanger met lichtelijk gekwelde vocalen. De cabareteske en theatrale manier van muziek maken met de nodige zelfspot en Llano’s wanhopig klinkende stemgeluid in Julie is een beetje vreemd, maar wel lekker. Het zet je als luisteraar meerdere malen op het verkeerde been. Hoe vaker je “Pistols & Parasols” beluister, des te meer zal je steeds andere facetten ontdekken in de wereld van The Sweet Trade met hun kunstzinnige en artistieke muziek. Een geslaagde plaat.

www.thesweettrade.net

(Johan Schoenmakers)