De lichtelijk detonerende tuthola met haar docent-echtgenoot van het gymnasium zagen voor het optreden van Malcolm Holcombe in de Leidse videotheek At The Movies abusievelijk de optredende muzikant voor een junk aan. Wat hen er niet van weerhield enkele minuten later getuige te zijn van een van de meest memorabele optredens dat ooit binnen de stadsgrenzen van de Sleutelstad heeft plaatsgevonden. Opererend in een stijlgebied waarbinnen driftig geëxperimenteerd werd met invloeden uit de blues en folk, etaleerde Malcolm zijn onvergelijkbare techniek op de gitaar. Met zijn doorleefde, gruizige stemgeluid deed hij gelijktijdig Tom Waits tot een maagdelijke koorknaap verbleken. Gezeten op de eerste rij werden mijn vrouw en ik getrakteerd op een douche want onze muzikale vriend scheidde zo’n beetje uit alle openingen vocht af.

Ook op zijn jongste album Down By The River bedient Malcolm zich van zijn typische lyrische stijlopvattingen waarbinnen hij een link legt tussen bijtend realisme en een ondefinieerbaar type ironie dat echter altijd de spijker op de kop slaat. Anders gezegd, van Holcombe’s teksten zaagt men de dikste planken. Na een leven aan de zelfkant van het muzikantenbestaan heeft Malcolm de laatste jaren rust gevonden in de armen van een liefhebbende vrouw. Een zegen voor hem en zijn fans want zij vormt een bron van inspiratie voor onze held en biedt hem gelijk de thuishaven die hij altijd gemist heeft. Bijgestaan door erkende klasbakken als Darrell Scott (dobro, banjo, elektrisch gitaar), Viktor Krauss (staande bas), Tammy Rogers-King (mandoline, viool en viola) plus de gastvocalisten Kim Richey, Emmylou Harris, Perry Coleman, Siobhan Kennedy en Steve Earle heeft Holcombe met Down By The River een van de fraaiste albums in het americana-genre van dit jaar afgeleverd.

21-10: Paradiso, Amsterdam

22-10: Meneer Frits, Eindhoven

23-10: Q-Bus, Leiden

25-10: Transvaria, Den Haag

26-10: Toogenblik, Brussel (B)

27-10: Le Brocope, Oldeberkoop

28-10: Café De Amer, Amer

www.malcolmholcombe.com

(Koos Gijsman)